Benedykt Gugała

Benedykt Jerzy Gugała (ur. 15 kwietnia 1925 w Warszawie) – polski lekkoatleta, długodystansowiec.

W chwili wybuchu II wojny światowej był uczniem Gimnazjum im. Władysława IV w Warszawie. W 1941 zaczął działać w konspiracji pod pseudonimem „Benek”. Wstąpił do Związku Jaszczurczego przekształconego następnie w Narodowe Siły Zbrojne. W chwili wybuchu powstania warszawskiego znajdował się na Pradze i w walkach nie wziął udziału.

Po wojnie zamieszkał w Krakowie. Uprawiał wyczynowo lekkoatletykę. Specjalizował się w biegach długodystansowych. Zajął 13. miejsce w biegu maratońskim podczas Międzynarodowych Igrzysk Sportowej Młodzieży w 1955 w Warszawie.

Dziewięciokrotnie ustanawiał rekordy Polski: dwukrotnie w maratonie czasem 2:36:41,1 (23 października 1955 w Łodzi) i 2:35:48,0 (15 sierpnia 1956 w Warszawie), w biegu na 20 000 metrów wynikiem 1:05:24,2 (22 listopada 1955 w Krakowie), dwukrotnie w biegu na 25 000 metrów wynikiem 1:28:14,4 (17 października 1954 w Krakowie) i 1:26:17,8 (14 września 1959 w Krakowie), dwukrotnie w biegu na 30 000 metrów czasem 1:47:56,0 (17 października 1954 w Krakowie) i 1:46:12,0 (28 października 1962 w Krakowie) oraz dwukrotnie w biegu godzinnym wynikiem 18 332,13 m (12 czerwca 1955 w Toruniu) i 18 400,20 m (12 listopada 1955 w Krakowie).

Był dwukrotnym mistrzem Polski w maratonie (1955 i 1956) oraz raz w biegu godzinnym (1955). Dwukrotnie zdobywał srebrne medale w maratonie (1959 i (1964) dwukrotnie brązowe medal w maratonie (1957 i (1960) i raz w biegu przełajowym na 12 kilometrów (1955). pięciokrotnym brązowym medalistą (1955, 1958, 1959, 1961 i 1962) w maratonie. Zdobył również brązowy medal halowych mistrzostw Polski w 1954 w chodzie na 10 kilometrów.

Źródło: