Barbu Iscovescu

Нарадзіўся ў 1816 годзе ў Бухарэсце ў сям'і мастака Хаіма Іцковіча. З дзяцінства дапамагаў бацьку ў яго працы. Калі ў яго выявіліся мастацкія здольнасці, адправіўся на вучобу. У 1835—1842 гадах вучыўся ў Вене, затым у Парыжы ў Ф. Піко і М. Дралінга.

Яшчэ быўшы ў Парыжы, Іскавеску сышоўся са шматлікімі рэвалюцыянерамі-эмігрантамі з Румыніі, у прыватнасці з Даніэлем Розенталем і Хілелем Манаахам. Ад сваіх знаёмых рэвалюцыянераў ён атрымаў пэўныя інструкцыі для стварэння ў Валахіі шэрагу тайных таварыстваў, якія мелі мэтай падняць рэвалюцыйны рух на Балканах. Прыехаўшы дамоў напярэдадні падзей 1848 года, прымаў актыўны ўдзел у рэвалюцыі. Намаляваў трохкаляровы сцяг рэвалюцыі, які жыхары Бухарэста неслі 11 чэрвеня 1848 года. Калі рускія войскі ўвайшлі ў Валахію і паклалі канец рэвалюцыйнаму руху, Іскавеску, разам са шматлікімі іншымі ўдзельнікамі рэвалюцыйных падзей, вымушаны быў пакінуць радзіму. Спачатку пасяліўся ў Брашове, затым пераехаў у горад Земун пад Бялградам, а адтуль — у Парыж. Затым разам са шматлікімі румынскімі эмігрантамі пераехаў у Канстанцінопаль, дзе заставаўся да канца свайго жыцця. Пахаваны побач са сваімі таварышамі — рэвалюцыянерамі.

Напісаў мноства партрэтаў сучаснікаў — рэвалюцыянераў. Найбольш вядомыя з іх — партрэты Нікалае Галеску, Аўрама Янку, Сім'ёна Балінта, Дзімітрые Балінтыняну. Яго пэндзлю належаць таксама партрэты гаспадароў Міхая Храбрага, Мацея Басараба, Канстанціна Маўракардата. Іскавеску вядомы таксама як аўтар пейзажаў.

• 

  Партрэт Нікалае Галеску. 1848

• 

  Партрэт Аўрама Янку. 1849. Нацыянальны музей мастацтваў Румыніі

• 

  Партрэт Сім'ёна Балінта. 1849

• M. Schwarzfeld, Jehudah Barbu Iscovescu, в Annuarul Pentru Israeliti, VIII, 118, Бухарест, 1884.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Барбу Іскавеску

На гэты артыкул не спасылаюцца іншыя артыкулы Вікіпедыі, калі ласка, карыстайцеся падказкай і пастаўце спасылкі ў адпаведнасці з прынятымі рэкамендацыямі.