Barbara Cena

Barbara Maria Cena (z domu Stoksik, ur. 1 stycznia 1943 w Rzemienowicach) – polska artystka plastyk. Uprawia malarstwo sztalugowe i ścienne, grafikę i fotografikę. W Kanadzie i Australii prowadziła pracownie konserwacji dzieł sztuki.

Od roku 1946 mieszkała we Wrocławiu. Maturę uzyskała w 1960 w X Liceum Ogólnokształcącym im. Stefanii Sempołowskiej we Wrocławiu. Studia artystyczne w obecnej Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu w pracowniach ceramicznego malarstwa architektonicznego Stanisława Pękalskiego i malarstwa Marii Dawskiej ukończyła w 1967.W tym roku zawarła związek małżeński z Krzysztofem Ceną, naukowcem. W 1968 wyjechała z nim do Wielkiej Brytanii. Później nastąpiły kolejne podróże na uniwersytety w Kanadzie i Australii. Członkiem zwyczajnym Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP) została w roku 1977. Była członkiem australijskiego związku konserwatorów dzieł sztuki – Australian Institute for the Conservation of Cultural Material.

W latach 1967–1968 pracowała jako plastyk-projektant w Oleśnickiej Fabryce Obuwia, równolegle prowadziła działalność artystyczną.

W czasie pobytu w Wielkiej Brytanii uprawiała malarstwo sztalugowe:

• 1969, wystawa indywidualnaw salonie teatru Nottingham Playhouse (28 października – 15 listopada) w Nottingham,
• 1971, wystawa indywidualna w Nottingham Playhouse (17–29 maja),
• 1971, udział w wystawie w Chenil Gallery w Londynie organizowanej przez Chelsea Painters,
• 1971, udział w wystawie w Mall Gallery w Londynie organizowanej przez Society of Women Artists,
• 1971, 1972 i 1973, udziały w corocznej wystawie „Salon Uniwersytecki” w Nottingham.

Po powrocie z Wielkiej Brytanii do Wrocławia zajmowała się głównie wzornictwem:

• 1974, „Prezentacje 1974”, Muzeum Architektury we Wrocławiuprojekty miękkich zabawek sprzedawanych w sieci salonów ZPAP,
• 1975, nagroda na ogólnopolskim konkursie ZPAP z okazji 200-lecia Stanów Zjednoczonych, zakup prac przez CPLiA,
• 1976, „Sztuka Dziecku”, ogólnopolski konkurs ZPAP w Poznaniu.

Główne prace konserwatorskie w Australii Zachodniej:

• Panoramiczne malarstwo ścienne (na płótnie, wys. 2.45m, dł. 14.6m) autorstwa Philipa W. Goatchera i kopuła w prezbiterium anglikańskiego kościoła Wszystkich Świętych (All Saints') w Collie. Jej prace (styczeń – marzec 1994) zostały opisane przez stanową instytucję ochrony zabytków, Heritage Council of Western Australia,
• statua Madonny z Tindari (Madonna Nera – Czarna Madonna z Sycylii, pozłacana rzeźba z hebanu) w bazylice mniejszej św. Patryka we Fremantle, poświęcona przez Jana Pawła II,
• sześć rzeźb, główny krucyfiks i polichromie w kościele św. Józefa w Subiaco,
• polichromie bocznych ołtarzy w kaplicy św. Michała Archanioła na kampusie Katolickiego Kuratorium (Catholic Education Office) w Perth,
• zestaw 14 płaskorzeźb Drogi Krzyżowej w kaplicy Perth College
• figura Chrystusa (z kościoła pod wezwaniem Dzieciątka Jezus z Morley) przeniesiona do kościoła polskiego w Maylands
• projekt konserwacji kurtyny teatralnej (malarstwa Philipa W. Goatchera) w Boulder koło Kalgoorlie.

Brała udział w wystawach malarskich w Perth. Opracowywała graficznie i ilustrowała książki wspomnieniowe polskich zesłańców do azjatyckich części Związku Sowieckiego, którzy później dotarli do Australii Zachodniej, a ilustracje graficzne zamieszczała także w wychodzącym w Perth miesięczniku „Kurier Zachodni”.

Jej rodzice, Stefan Stoksik (1909–1979) – inżynier melioracji i Anna z Hatłasów (1915–2014) – nauczycielka, byli w czasie II wojny światowej oficerami Narodowych Sił Zbrojnych i działali w okolicach Opatowca, gdzie zostali później pochowani na cmentarzu parafialnym.Jej babka, Florentyna Hatłas z domu Krysta, zachowywała tradycje mieszkańcówWilamowic wywodzących się z Fryzji i Flandrii.

Barbara jest członkiem wrocławskiej Sekcji Grotołazów i brała udział w wyprawach jaskiniowych w polskich Tatrach. Uprawiała także jeździectwo. Jest matką dwojga dzieci.

• Philip W. Goatcher (1851-1931): Index of scenic artists. [dostęp 2017-06-16]. (ang.)
• Parish of Collie: The history of the All Saints Anglican Church, Collie, WA. Collie, Western Australia: Parish of Collie, 1994. [dostęp 2017-06-16]. (ang.)
• Mary Beth Moser: Exploring darkness: honoring the power of black madonnas in Italy. Wyd. 3. Vashon Island, Wash.: Hillside Publishing, 2008, s. 140. ISBN 0-9858830-1-4. (ang.)