Artur Pollak

Artur Engelbert Pollak (ur. 1 kwietnia 1896 w Boryniczach, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się w Boryniczach, w ówczesnym powiecie bóbreckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Rajmunda.

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był c. i k. Pułk Piechoty Nr 55. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 25 sierpnia 1915, a na stopień porucznika ze starszeństwem z 1 maja 1917 w korpusie oficerów piechoty.

7 lipca 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z 1 maja 1917 i przydzielony do 12 Pułku Piechoty. W jego szeregach walczył na wojnie z bolszewikami. 19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej.

Latem 1921 został przeniesiony do 17 Pułku Piechoty w Rzeszowie i przydzielony do Dowództwa Obozu Internowanych Nr 1 w Krakowie-Dąbiu. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 468. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W lipcu tego roku został przeniesiony do 48 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Stanisławowie na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy II batalionu. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 138. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W maju 1927 został przeniesiony do 33 Pułku Piechoty w Łomży na stanowisko kwatermistrza. W lipcu 1929 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu, a w czerwcu 1934 na stanowisko obwodowego komendanta Przysposobienia Wojskowego. W sierpniu 1935 został przeniesiony do 6 Pułku Strzelców Podhalańskich w Samborze na stanowisko kwatermistrza. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 3. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Później został przeniesiony do 13 Pułku Piechoty w Pułtusku na stanowisko I zastępcy dowódcy pułku. Latem 1939 został przeniesiony na takie samo stanowisko w 27 Pułku Piechoty w Częstochowie. Następnie objął dowództwo nad batalionami 146 Pułku Piechoty, mobilizowanymi w Piotrkowie.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
• Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1937)
• Medal Niepodległości (2 sierpnia 1931)
• Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami (Austro-Węgry)
• Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)
• Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)

• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918–1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
• Franciszek Mucha: Zarys historji wojennej 12-go pułku piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.