Antoni Wysocki

Antoni Godziemba Wysocki (ur. 17 sierpnia [lub 17 stycznia] 1872 w Hrehorowie, powiat stanisławowski, zm. 14 sierpnia 1944 w Warszawie) – polski dramaturg i powieściopisarz.

Studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Brał czynny udział w życiu teatralnym Lwowa,m.in. był założycielem Teatru Niezależnego i organizatorem pierwszej polskiej wystawy teatralnej. Tworzył dramaty, powieści, nowele. Zginął 14 sierpnia 1944 podczas powstania warszawskiego.

• 1895: Dom zdrowia
• 1896: Przez kłamstwo do szczęścia
• 1897: Namiętność
• 1897: Aniołowie z gliny
• 1902: W słońcu
• 1902: Zabawy mędrców
• 1903: Narodziny upiora
• 1913: Odwiedziny
• 1918: Kasztelanka
• 1925: Zabawy mędrców
• 1934: Kwiaty na stepie
• 1935: Polonez Ogińskiego

• Wiesława Albrecht-Szymanowska, Wysocki Antoni Godziemba, w: Dawni pisarze polscy od początków piśmiennictwa do Młodej Polski. Przewodnik biograficzny i bibliograficzny, tom V: U–Ż, uzupełnienia, indeksy (koordynacja całości Roman Loth), Warszawa 2004, s. 131–132.
• Antoni Wysocki Godziemba w Indeksie Autorów Polonistyki
• Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska. Wyd. IX - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 434, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13850-9.