Antoni Michalak

Antoni Michalak (ur. 1902 w Kozłowie Szlacheckim, zm. w czerwcu 1975 w Kazimierzu Dolnym) – malarz sztuki sakralnej, portrecista i rysownik.

Naukę rozpoczął w gimnazjum w Warszawie. Na skutek niezwykłych wydarzeń na początku I wojny światowej znalazł się w sierocińcu Odessie. Tam w latach 1915–1918 uczył się rysunku. Jego mecenaskami były rosyjskie księżne - Dołgorukowa i Szczerbatowa. Po powrocie do Polski kontynuował naukę u Jana Kauzika i Miłosza Kotarbińskiego w warszawskiej Szkole Rysunkowej. W okresie 1919–1925 studiował (z przerwą w latach 1920–1922, kiedy to walczył podczas wojny polsko-sowieckiej) w Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Miłosza Kotarbińskiego, Konrada Krzyżanowskiego i Tadeusza Pruszkowskiego.

W 1925 wyjechał do Paryża na roczne stypendium, w dowód uznania za pracę dyplomową Bajka o szczęśliwym człowieku. W 1926 zwiedził Włochy i Austrię. W 1928 osiadł w Kazimierzu Dolnym. W 1933 przeniósł się do Lwowa, gdzie uczył w Państwowej Szkole Technicznej i był profesorem Instytutu Sztuk Plastycznych. Od 1939 zamieszkał na stałe w Kazimierzu Dolnym.

Po wojnie pracował przy konserwacji zabytków Wrocławia. W latach 1948–1969 był profesorem rysunku, malarstwa i technik plastycznych KUL.

W 1925 był współzałożycielem Bractwa Św. Łukasza. Uprawiał malarstwo religijne, portretowe oraz ścienne. Brał udział w wystawach we Francji, Holandii, Niemczech, USA i Wielkiej Brytanii.

Ojciec malarza Janusza i architekta Tadeusza, dziadek malarza Jana Seweryna.

• Mirosław Derecki: Mój Kazimierz. Lublin: 1999. ISBN 83-910125-1-4.
• Waldemar Odorowski (oprac.): Mistyczny świat Antoniego Michalaka: katalog wystawy twórczości Antoniego Michalaka 1902-1975. Kazimierz Dolny: Muzeum Nadwiślańskie, 2005. ISBN 83-915280-9-X.

• Antoni Michalak w culture.pl
• Antoni Michalak w artyzm.com
• Antoni Michalak w desa.pl