Antoni Maria Emilian Hoborski

Antoni Maria Emilian Józef Franciszek Hoborski (ur. 1 kwietnia 1879 w Tarnowie, zm. 9 lutego 1940 w Sachsenhausen) – polski matematyk, profesor, pierwszy rektor Akademii Górniczo-Hutniczej (lata 1920-1922), dziekan Wydziału Górniczego AGH.

Absolwent I Gimnazjum w Tarnowie w 1897, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, w Getyndze i na Sorbonie. W 1908 uzyskał stopień doktora filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1911 habilitował się tamże na podstawie rozprawy O pewnym zastosowaniu zasady najmniejszej wartości. W 1919 został profesorem zwyczajnym w tworzonej w Krakowie Akademii Górniczej. Był jej głównym organizatorem i pierwszym rektorem. Od 1919 był także dziekanem Wydziału Górniczego. W 1921 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był założycielem i pierwszym redaktorem czasopisma naukowego Opuscula Mathematica. 6 listopada 1939 w ramach Sonderaktion Krakau, wraz z innymi profesorami krakowskich uczelni, został uwięziony przez gestapo i przewieziony do Wrocławia. Zmarł w niemieckim obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen 9 lutego 1940 , a miesiąc wcześniej miał amputowane palce u nóg po ich odmrożeniu. Niemcy dzień wcześniej zwolnili go z obozu. Jego symbolicznym grobem jest urna z ziemią z Sachsenhausen wmurowana obok tablicy pamiątkowej na AGH.

Odznaczony m. in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1929), Medal za Długoletnią Służbę, Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.

• Notka biograficzna Hoborskiego na stronie AGH [dostęp: 2017-10-29]
• Prace Antoniego Hoborskiego w serwisie Polona.pl