Antoni Kopaczewski

Antoni Kopaczewski (ur. 15 grudnia 1941 w Piaskach, zm. 2 sierpnia 2014 w Rzeszowie) – polski samorządowiec, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, sygnatariusz porozumień rzeszowsko-ustrzyckich. Syn Antoniego Kopaczewskiego (pseud. Lew), żołnierza Armii Krajowej.

Z zawodu formierz odlewnik, pracował w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL-Rzeszów”. W okresie sierpnia 1980 uczestniczył w strajku w swoim zakładzie pracy, został przewodniczącym Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Rzeszowie, członkiem „Solidarności”, delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów w Gdańsku, członkiem Komisji Krajowej związku. W lutym 1981 brał udział w zorganizowaniu strajku, który doprowadził do podpisania porozumień rzeszowsko-ustrzyckich (sygnował je jako jeden z dwóch przedstawicieli Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” Rzeszów). Po wprowadzeniu stanu wojennego został internowany na okres od grudnia 1981 do sierpnia 1982. Od 1983 był liderem regionalnego oddziału Solidarności Walczącej.

Po przemianach politycznych od lat 90. wybierany do rady miejskiej w Rzeszowie. Działał w Partii Wolności, w 1991 kandydował bez powodzenia z jej listy w wyborach parlamentarnych. W wyborach samorządowych w 2006 i w 2010 mandat radnego Rzeszowa uzyskiwał z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. W 2005 został jednym z liderów partii Stronnictwo Ludowe „Ojcowizna”, a następnie prezesem honorowym tej organizacji.

Został pochowany 8 sierpnia 2014 na Cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie.

W 1990 został uhonorowany przez prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2006 prezydent Lech Kaczyński, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej, odznaczył go Krzyżem Komandorskim tego orderu. W 2001 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. W 2010 otrzymał Krzyż Solidarności Walczącej. Został także odznaczony odznaką honorową „Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego”.