Antoni Gac

Antoni Gac (ur. 11 kwietnia 1899, zm. 1977) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego II RP i podpułkownik ludowego Wojska Polskiego.

Urodził się 11 kwietnia 1899. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. W latach 20 był oficerem 12 pułku piechoty w garnizonie Wadowice. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930. Ukończył XI Kurs Normalny 1930–1932 w Wyższej Szkoły Wojennej, uzyskując tytuł oficera dyplomowanego. Awansowany do stopnia majora. Brał udział w II wojnie światowej. Po wojnie w 1946 był podpułkownikiem ludowego Wojska Polskiego.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1946)
• Krzyż Walecznych – czterokrotnie
• Srebrny Krzyż Zasługi

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.