Antoni Fichtel

Antoni Fichtel (ur. 14 października 1889 w Krakowie, zm. 11 kwietnia 1965 w Sanoku) – polski pracownik przemysłu motoryzacyjnego związany z Sanokiem.

Urodził się 14 października 1889 w Krakowie. Był synem Jakuba i Katarzyny z domu Gerle.

Został pracownikiem fabryki Pierwsze Galicyjskie Towarzystwo Akcyjne Budowy Wagonów i Maszyn, przedtem Kazimierz Lipiński w Sanoku. Został współzałożycielem przyzakładowego Robotniczego Stowarzyszenia Spółdzielczego „Przyszłość”. 6 października 1925 został zastępcą przewodniczącego Stowarzyszenia „Dom Robotniczy”, organizującego budowę Domu Robotniczego w Sanoku. W okresie II Rzeczypospolitej został wybrany radnym Rady Miejskiej w Sanoku w 1928. U kresu II wojny światowej od września 1944 działał przy odbudowie infrastruktury macierzystej fabryki w Sanoku. W 1945 został szefem produkcji w fabryce i sprawował to stanowisko do 1958. W 1946 był przewodniczącym rady zakładowej. W okresie PRL pozostawał pracownikiem Sanowagu (późniejsza Sanocka Fabryka Autobusów „Autosan”). Był wyróżniany za wydajność pracy.

Antoni Fichtel do końca życia zamieszkiwał przy ul. Stanisława Konarskiego 33. Zmarł na zapalenie płuc 11 kwietnia 1965 w Sanoku. Jego żoną była Albina z domu Staniszewska (1894-1975). Oboje zostali pochowani w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Posada w Sanoku.

• Złoty Krzyż Zasługi (uchwałą Prezydium Krajowej Rady Narodowej z 26 listopada 1946 za zasługi przy odbudowie i uruchomieniu Zjednoczonych Fabryk Maszyn „Kotłów i Wagonów” L. Zieleniewski i Fitzner – Gamper w Sanoku).
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (uchwałą Rady Państwa z 21 lutego 1955 na wniosek Ministra Przemysłu Maszynowego).