Quick Facts
Biography
Antoni Witold Alexandrowicz (ur. 25 października 1906, zm. 14 lutego 1943 nad Lake District) – major pilot Wojska Polskiego, major (ang. Squadron Leader) Królewskich Sił Powietrznych.
Pisownia nazwiska
Antoni Alexandrowicz pochodził ze szlacheckiej rodziny Alexandrowiczów herbu Aleksandrowicz. Jego ojcem był Kazimierz Witold Alexandrowicz (1866–1924), matką – Jadwiga z Russanowskich (1881–1948).
Niektóre źródła piszą o Alexandrowiczu przez „ks”, jednak większość źródeł podaje nazwisko przez „x”. Tak pisane nazwisko umieszczone jest również na nagrobku pilota.
Życiorys
Antoni Alexandrowicz służył jako żołnierz zawodowy w piechocie. Od 1933 roku na własną prośbę został przeniesiony do lotnictwa.
W momencie wybuchu II wojny światowej pełnił służbę w w Eskadrze Ćwiczebnej Pilotażu CWL 1 w Dęblinie.
Po ewakuacji do Wielkiej Brytanii latał jako pilot w 307. Dywizjonie Myśliwskim Nocnym „Lwowskich Puchaczy”. Od 1942 roku został przeniesiony do Dywizjonu 219. Royal Air Force, w którym odniósł 3 zwycięstwa (4 czerwca 1942 zestrzelił Ju-88 i He-111, a 11 czerwca 1942 zestrzelił Do-217). Podczas lotu ćwiczebnego pilotowany przez niego samolot Bristol Beaufighter rozbił się o ziemię. Wraz z Alexandrowiczem zginął nawigator porucznik Zbigniew Jan Domański.
Antoni Alexandrowicz został pochowany na cmentarzu w Newark w sekcji War Graves Plot Section J Grave 313A. Pośmiertnie został odznaczony Orderem Virtuti Militari. Był także odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
Sklasyfikowany na 96. pozycji na „liście Bajana” z trzema pewnymi zwycięstwami powietrznymi.
Życie prywatne
Antoni Alexandrowicz miał sześcioro rodzeństwa (Ewę, Zofię, Stefana, Magdalenę, Annę i Jadwigę). Ożenił się 14 grudnia 1933 roku w Warszawie z Wiesławą Eufemią Raszewską i miał z nią 2 dzieci: Marię Pię i Antoniego Marię.
Przypisy
Bibliografia
- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982.
- niebieskaeskadra.pl (ang.). [dostęp 2014-10-17].