Andrzej Prymon

Andrzej Prymon ps. „Łącki”, „Wichura” (ur. 3 stycznia 1889, zm. 28 maja 1942 w Lesie Sękocińskim) – działacz niepodległościowy, major intendent z wyższymi studiami wojskowymi Wojska Polskiego.

Urodził się 3 stycznia 1889 w rodzinie Walentego i Anny.

Razem z Kazimierzem Ryzińskim zapoczątkował prace wojskowe „Zarzewia” w Jarosławiu. Działał czynnie w Polskich Drużynach Strzeleckich. Należał do grupy dwunastu „drużyniaków”, którzy 29 listopada 1912 jako pierwsi zostali mianowani podchorążymi. Pełnił funkcję komendanta I Polskiej Drużyny Strzeleckiej we Lwowie, a następnie komendanta I Okręgu PDS we Lwowie.

Po odbyciu obowiązkowej jednorocznej służby wojskowej w cesarskiej i królewskiej Armii został mianowany na stopień kadeta rezerwy ze starszeństwem z 1 stycznia 1912. Otrzymał przydział w rezerwie do Pułku Artylerii Fortecznej Nr 4 w twierdzy Pula (niem. Pola). W czasie I wojny światowej walczył w szeregach macierzystego pułku awansując na podporucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1914 i porucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1916 w korpusie oficerów rezerwy artylerii fortecznej.

1 czerwca 1921 pełnił służbę w Intendenturze Okręgu Generalnego Lwów, a jego oddziałem macierzystym był Wojskowy Okręgowy Zakład Gospodarczy we Lwowie (później przemianowany na Wojskowy Okręgowy Zakład Gospodarczy Nr VI). Od 2 listopada 1921 do 15 września 1923 był słuchaczem Wyższej Szkoły Intendentury w Warszawie. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 22. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy. 11 listopada 1923 został przydzielony do Departamentu VII Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych. 31 marca 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 19. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy. Później został przeniesiony do karpusu oficerów intendentów z jednoczesnym przeniesieniem do kadry oficerów korpusu intendentury. W 1928 pozostawał w dyspozycji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. W marcu 1932 został przeniesiony z Kierownictwa Administracji Pieniężnej w siedzibie Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I do Wojskowego Instytutu Geograficznego w Warszawie na stanowisko kierownika Biura Rachunkowo-Materiałowego. Z dniem 31 grudnia 1935 został przeniesiony w stan spoczynku. Po zakończeniu służby wojskowej został zatrudniony w Ministerstwie Poczt i Telegrafów na stanowisku inspektora. W maju 1938 został wybrany członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich.

W czasie okupacji niemieckiej należał do Związku Walki Zbrojnej. 20 listopada 1941 razem z rotmistrzem Karolem Kiedrzyńskim został zatrzymany i osadzony na Pawiak. 28 maja 1942 został zamordowany w Lesie Sękocińskim.

• Krzyż Niepodległości – 12 marca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
• Krzyż Wojskowy Karola

• Polskie Drużyny Strzeleckie w okręgu lwowskim cz. 1. „Polska Zbrojna”. 67, s. 6, 1934-03-10. Warszawa. 
• Polskie Drużyny Strzeleckie w okręgu lwowskim cz. 2. „Polska Zbrojna”. 68, s. 5, 1934-03-11. Warszawa. 
• Polskie Drużyny Strzeleckie w okręgu lwowskim cz. 3. „Polska Zbrojna”. 70, s. 5, 1934-03-13. Warszawa. 
• Polskie Drużyny Strzeleckie w okręgu lwowskim cz. 4. „Polska Zbrojna”. 71, s. 5, 1934-03-14. Warszawa. 
• Polskie Drużyny Strzeleckie w okręgu lwowskim cz. 5. „Polska Zbrojna”. 72, s. 5, 1934-03-15. Warszawa. 
• Polskie Drużyny Strzeleckie w okręgu lwowskim cz. 6. „Polska Zbrojna”. 73, s. 5, 1934-03-16. Warszawa. 
• Polskie Drużyny Strzeleckie w okręgu lwowskim cz. 7. „Polska Zbrojna”. 74, s. 5, 1934-03-17. Warszawa. 
• Polskie Drużyny Strzeleckie w okręgu lwowskim cz. 8. „Polska Zbrojna”. 75, s. 5, 1934-03-18. Warszawa. 

• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Henryk Bagiński. Polskie Drużyny Strzeleckie. „Strzelec”. 31, 1934-08-05. Warszawa. 
• Encyklopedia Wojskowa. Otton Laskowski (red.). T. VI: Obrączki Kościuszkowskie - Przemysł II. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1937.