Andrzej Pogonowski

Urodził się 7 grudnia 1919 w Krakowie w rodzinie lekarza wojskowego i ginekologa Bolesława Pogonowskiego herbu Ogończyk (1892–1965) i Róży ze Schwarzenbergów-Czernych. Do szkoły średniej uczęszczał w Krakowie, następnie był kadetem w Wołyńskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii. Brał udział w kampanii wrześniowej. Podczas okupacji mieszkał w Krakowie. Od 1941 przez siedem miesięcy ukrywał w swoim mieszkaniu swego żydowskiego przyjaciela, Stanisława Taubenschlaga, syna profesora Rafała Taubenschlaga, pomagał również Menasze Holenderowi – obaj przeżyli wojnę. Był świadkiem pacyfikacji Woli Justowskiej (28 lipca 1943).

Po wojnie ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1958–1982 pracował w Centrali Handlu Zagranicznego Centrozap w Katowicach, a następnie w krakowskiej Naftobudowie. W latach 90. działał w Rotary Club Kraków, od roku 1998 do 2000 pełnił funkcję jego skarbnika, a od 2003 był członkiem honorowym.

W 1993 został uhonorowany tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.

Zmarł 4 lutego 2017. Pochowano go na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Jego młodszy brat, Janusz Pogonowski, został aresztowany, uwięziony w obozie Auschwitz-Birkenau i 19 marca 1943 zamordowany. Napisane przez niego Listy z Auschwitz zostały pośmiertnie opublikowane.

Andrzej Pogonowski był żonaty, miał dwie córki.