Andrzej Kurz

Andrzej Kurz [wym.: kurc] (ur. 28 grudnia 1931 w Białej Krakowskiej) – polski polityk, działacz PZPR, wydawca.

Członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej od 1951. W latach 50. pełnił funkcję osobistego sekretarza Romana Zambrowskiego. Pierwszy sekretarz Komitetu Miejskiego PZPR w Krakowie 1961–1965. Po rozwiązaniu komitetu w 1965 przez centralne władze partyjne powrócił do Warszawy, gdzie w ramach aparatu KC PZPR opracowywał podręczniki marksizmu-leninizmu i materiały szkoleniowe dla członków PZPR, prowadząc zajęcia z nauk politycznych w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. W 1971 wrócił do Krakowa na stanowisko dyrektora Wydawnictwa Literackiego oraz wykładowcy nauk politycznych, przejściowo także prorektora, w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. W latach 1971–1981 i 1983–1990 dyrektor Wydawnictwa Literackiego, które pod jego kierownictwem zyskało markę jednego z czołowych wydawnictw humanistycznych w Polsce, dokonując m.in. edycji utworów Sławomira Mrożka oraz pierwszą w oficjalnym obiegu w PRL edycję dzieł Witolda Gombrowicza. Przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej w Krakowie w latach 1980–1981. Od listopada 1981 do 1982 jako I zastępca przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji kierował Telewizją Polską. W okresie jego kierownictwa, po wprowadzeniu 13 grudnia 1981 w Polsce stanu wojennego, została pod dyktando struktur partyjnych i Służby Bezpieczeństwa przeprowadzona akcja weryfikacji dziennikarzy Telewizji Polskiej, w wyniku której usunięto z niej osoby sympatyzujące z ruchem „Solidarności”. Bezskutecznie kandydował jako członek PZPR w wyborach 4 czerwca 1989.

Od 1975 działacz kojarzonego z liberalnym skrzydłem PZPR Stowarzyszenia „Kuźnica”, jego wiceprzewodniczący w latach 1981–2001 i po śmierci Andrzeja Urbańczyka przewodniczący od 2001. Doradca w kancelarii prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego w okresie 1999–2005, radny Sejmiku Województwa Małopolskiego z listy SLD-UP w latach 2002–2006 (nie ubiegał się o ponowny wybór). W 2005 został początkowo zarejestrowany jako kandydat Socjaldemokracji Polskiej do Senatu, jednak ostatecznie nie wystartował w wyborach.

Członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa w okresie 1978–1989, od 1996 do 2009 zastępca przewodniczącego Komitetu.

Postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z 2 czerwca 2005 „w uznaniu wybitnych zasług dla zachowania dziedzictwa narodowego, za działalność w Stowarzyszeniu „Kuźnica”” został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.

• Społeczna rola Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, 1. wyd. Warszawa 1966
• Zasady organizacyjne partii, Warszawa 1970
• Podstawowa organizacja partyjna, jej rola i zadania, Warszawa 1971
• Przyszłość a przezwyciężenie przeszłości, Warszawa 1988
• Podstawy ideologii i polityki PZPR, Warszawa 1975 [wraz z Jerzym Pawłowiczem i Januszem Gołębiewskim]
• Partia i ideologia. Marksizm-leninizm ideologią partii, PZPR kierowniczą siłą narodu, 1. wyd. Warszawa 1968 [z Marianem Żychowskim]