Amran Halim

Amran Halim (ur. 25 sierpnia 1929 w Bengkulu, zm. 13 czerwca 2009 w Palembang) – indonezyjski językoznawca, kodyfikator języka i ortografii indonezyjskiej. Zainicjował opracowanie tzw. udoskonalonych norm pisowni (EYD).

Ukończył studia licencjackie i magisterskie na Uniwersytecie Michigan. Doktoryzował się na tej samej uczelni.

W latach 70. był dyrektorem Centrum Kultywacji i Rozwijania Języka. Piastował stanowisko profesora językoznawstwa na Uniwersytecie Sriwijaya (2000), Państwowym Uniwersyteciem Islamskim Raden Fatah (2000) oraz Uniwersytecie Sumatry Północnej. W okresie 1986–1994 pełnił funkcję rektora na Uniwersytecie Sriwijaya, w 2002 r. zaś funkcję dziekana Wydziału Języka i Literatury Uniwersytetu Bina Darma. W 1998 r. przewodniczył Radzie Sztuki Sumatry Południowej, a w 2002 r. miejscowej Radzie Doradczej ds. Edukacji.

Przejawiał tendencje normatywistyczne. Wypowiadał się krytycznie na temat języka mediów.

• Multilingualism in Relation to the Development of Bahasa Indonesia (1971)
• Intonation in Relation to Syntax in Indonesian (1981)
• Intonasi dalam Hubungannya dengan Sintaksis Bahasa Indonesia (1984)