Alojzy Jougan

Władysław Alojzy Jougan (ur. 1855 we Lwowie, zm. 21 października 1942 tamże) – polski duchowny katolicki, teolog, historyk Kościoła.

Święcenia kapłańskie przyjął w 1878. W 1888 obronił doktorat teologii na Uniwersytecie Lwowskim. Pracował m.in. jako prefekt lwowskiego seminarium duchownego oraz kaznodzieja III Gimnazjum. W 1901 habilitował się z historii i teorii wymowy kościelnej, w 1903 został profesorem na Wydziale Teologii Uniwersytetu Lwowskiego; pełnił funkcję dziekana tego wydziału w latach 1906-1907, ale już w 1908 odszedł na emeryturę.

Działał w wielu lwowskich organizacjach kościelnych i katolickich. Był m.in. prezesem Związku Katechetów, wiceprezesem Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Kapłanów, kuratorem Towarzystwa Rękodzielników "Skała". Był redaktorem lub współpracownikiem "Gazety Kościelnej", "Wiadomości Kościelnych", "Tygodnika Katolickiego", publikował także artykuły okolicznościowe, sprawozdania i recenzje w "Przeglądzie Powszechnym", "Ateneum Kapłańskim" i "Szkole".

• Constitutum Constantini: studyum historyczno-egzegetyczne (1899)
• Tło homiletyczne w kazaniach Ks. Skargi (1901)
• Znaczenie Birkowskiego w homiletyce (1901)
• O kazaniach jubileuszowych polskich (1902)
• Ks. prymas Woronicz, cz.1: Życie i pisma Woronicza; cz. 2: Woronicz jako homileta (1908)
• Podręcznik teologii pasterskiej (1917)
• Pokłosie pastoralne (1938)
• Słownik kościelny łacińsko-polski (1938)

• Józef Zieliński, Władysław Alojzy Jougan, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XI, 1964-1965
• Władysław Alojzy Jougan w Martyrologium duchowieństwa — Polska