Quick Facts
Biography
Alicja Bogumiła Stoksik (ur. 1 stycznia 1939 w Babicach, zm. 24 marca 2011 we Wrocławiu) – polska artystka malarka.
Życiorys
Od roku 1946 mieszkała we Wrocławiu. Egzamin dojrzałości złożyła w X Liceum Ogólnokształcącym we Wrocławiu w 1956. Studia w obecnej Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu w pracowni malarskiej Marii Dawskiej ukończyła w roku 1963. W tej samej uczelni studiowali jej córka Ewa (1969 – 2015), siostra Barbara i brat Marian Maciej. W ostatnich latach życia mieszkała i tworzyła na Kaszubach w Swornychgaciach.
Twórczość
W latach 1963 – 1973 pracowała jako plastyczka-projektantka we wrocławskich Zakładach Przemysłu Odzieżowego im. 1 Maja, gdzie, między innymi, przygotowywała kolekcje ubiorów dla polskich reprezentacji olimpijskich. Równocześnie pracowała artystycznie. Była członkiem Grupy z Kuźniczej. Jej malarstwa wystawiono w 1965 na II Wystawie „Złotego Grona” w Zielonej Górze. Pierwszą indywidualną wystawę jej prac Biuro Wystaw Artystycznych (BWA) zorganizowało we Wrocławiu w roku 1966. Wybór tych prac był reprodukowany w miesięczniku „Odra”. W czerwcu 1967 Biuro Wystaw Artystycznych wystawiło jej malarstwa w Państwowym Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze. W tym samym roku miała wystawy indywidualne w Lublinie, Kamiennej Górze i Nowej Rudzie, a w 1967 w Białymstoku. Uczestniczyła w wielu wystawach krajowych i zagranicznych. Otrzymała drugą nagrodę na wystawie malarstwa XX-lecia Dolnego Śląska (1965). W 1967 uzyskała stypendium twórcze województwa wrocławskiego. Kolejną wystawę indywidualną jej prac BWA zorganizowało w roku 1976 we Wrocławiu.
| „ | To oczarowanie Tatrami było powszechne nie tylko w naszym pokoleniu. (...) Złagodniały Twoje faktury, matowe wielkie płaszczyzny, nieoswojone jeszcze z mgłą, jakby ledwie wyczuwalna chłodna zieleń. Inne góry, te same, ale kiedy indziej z niepokojącymi rozpadlinami, czeluściami, mrokiem. W Twoich „Wotach” jest coś z naszego dzieciństwa, z pierwszych oczarowań sakralnym wnętrzem (...) Powtarzasz za Hemingwayem, że „ostatecznie jest się tym z czego się żyje”. Malarstwo jest jeszcze dla Ciebie pasją. Przyznaj, że brzmi to strasznie staroświecko | ” |
| — Paweł Banaś, w katalogu wystawy Alicji Stoksik | ||
Jej płótna znajdują się w licznych kolekcjach publicznych, korporacyjnych i prywatnych w Polsce, a także w Niemczech i w Stanach Zjednoczonych. Poszukiwane są jej malarstwa z serii „Portrety dam”, które tworzyła w ostatniej dekadzie życia. Swoje prace sygnowała „AS” lub „Alicja Stoksik”. Była członkiem zwyczajnym Związku Polskich Artystów Plastyków.
Inne informacje
Jej rodzice, Stefan Stoksik (1909–1979) – inżynier melioracji i Anna z Hatłasów (1915–2014) – nauczycielka, byli w czasie II wojny światowej oficerami Narodowych Sił Zbrojnych i działali w okolicach Opatowca, gdzie zostali później pochowani na cmentarzu parafialnym. W tym samym grobowcu została pochowana także Alicja Stoksik. Jej babka, Florentyna Hatłas z domu Krysta, zachowywała tradycje mieszkańców Wilamowic wywodzących się z Fryzji i Flandrii.
Alicja Stoksik od roku 1958 była członkiem wrocławskiej Sekcji Grotołazów i brała udział w wyprawach jaskiniowych w polskich Tatrach. W latach studenckich była także uczestniczką życia teatralnego i organizacyjnego we wrocławskim klubie studenckim „Pałacyk”.