Alfred Lubelski

Alfred Lubelski (ur. 1880 w Warszawie - zm. 11 stycznia 1923 w Paryżu) – polski lekarz, kompozytor i artysta kabaretowy, piosenkarz

Jeden z najpopularniejszych artystów piosenkarzy w Warszawie na początku XX wieku. Ukończył 13 gimnazjum męskie a następnie uczył się medycyny w Berlinie i w Paryżu. W czasie studiów w Paryżu występował jako piosenkarz w kabaretach paryskich oraz w polskiej Oberży Pieśniarskiej. Był specjalistą dermatologiem. Pod koniec 1908 przyjechał do Warszawy. W grudniu 1908 roku zaczął pełnić funkcję kierownika muzycznego warszawskiego kabaretu Momus a póżniej, po odejściu Arnolda Szyfmana w 1910 roku, był jego dyrektorem. Po raz ostatni wystąpił w Momusie 3 marca 1911 roku. W 1914 wystąpił w jedynym swoim filmie Wróg tanga. W czasie I Wojny Światowej był lekarzem szpitala wojskowego w Breuget, który był aneksem głównego szpitala wojskowego w Paryżu (Val-de-Grâce). W 1921 zorganizował polski chór męski we Francji. Był wnukiem lekarza sztabowego w czasie wojen napoleońskich Filipa Lubelskiego i bratem rzeźbiarza Mieczysława Lubelskiego, w rodzinie znany był też jako Fredek.

Jako pierwszy w Polsce śpiewał Dymek z papierosa z muzyką Gustave Goubliera. Piosenkę tę przywiózł Lubelski z Paryża i dał do tłumaczenia Lucjanowi Konarskiemu jednak wydał ją bez jego nazwiska. Wynikła z tego sprawa sądowa, którą Lubelski przegrał i następnie zrzekł się całości zysku z wydawnictwa. Śpiewał także Biały pokoik, Kolanka i Szaloną noc.