Alfons Kühn
Quick Facts
Biography
Alfons Walenty Kühn (ur. 14 lutego 1878 w Przejmach w powiecie przasnyskim, zm. 27 stycznia 1944 w Warszawie) – polski inżynier, działacz państwowy II Rzeczypospolitej, poseł na Sejm III kadencji, minister komunikacji kilku rządów RP.
Życiorys
Syn Edmunda i Zofii z Erlickich. Z wykształcenia inżynier elektryk. Absolwent politechniki w Darmstadt, od 1903 pracował w magistracie warszawskim. Wykładowca w Wyższej Szkole Handlowej, później w Szkole Głównej Handlowej. Był pracownikiem Komisji Odbudowy Kraju i Racjonalnego Budownictwa Tymczasowej Rady Stanu. Od 1918 (z przerwą 1928–1932) do września 1934 dyrektor Tramwajów i Autobusów m. Warszawy (miejskie przedsiębiorstwo komunikacyjne). W 1920 komisarz transportowy Rady Obrony Stolicy. W latach 1928–1932 minister komunikacji w kolejnych gabinetach rządowych, w 1932 równocześnie minister robót publicznych. W latach 1930–1934 poseł na Sejm RP z listy BBWR.
W latach 1934–1942 zarządca, a następnie dyrektor naczelny Elektrowni Warszawskiej. Działacz Stowarzyszenia Elektryków Polskich, członek Państwowej Rady Elektrycznej, prezes Związku Przedsiębiorstw Tramwajowych i Kolei Dojazdowych w Polsce. Został prezesem Rady Głównej Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej oraz przewodniczącym Kapituły Odznaki Honorowej Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.
Zmarł 27 stycznia 1944 w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1938)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Niepodległości
- Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia
- Wielki Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja)
- Krzyż Wielki Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa)
- Krzyż Wielki Orderu Korony (Belgia)
- Krzyż Wielki Orderu Korony (Włochy)
Przypisy
Bibliografia
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 403-404.