peoplepill id: aleksander-raciborski-1
AR
Poland
1 views today
1 views this week
Aleksander Raciborski
Polski filozof, ziemianin, działacz gospodarczy i społeczny, poseł na galicyjski Sejm Krajowy

Aleksander Raciborski

The basics

Quick Facts

Intro
Polski filozof, ziemianin, działacz gospodarczy i społeczny, poseł na galicyjski Sejm Krajowy
Places
Gender
Male
Place of birth
Chernelytsia, Ukraine
Place of death
Lviv, Ukraine
Age
75 years
Education
Lviv University
The details (from wikipedia)

Biography

Aleksander Raciborski (ur. 27 lutego 1845 w Czernelicy – zm. 28 grudnia 1920 we Lwowie) – filozof, ziemianin, działacz gospodarczy i społeczny, poseł na galicyjski Sejm Krajowy

Życiorys

Ukończył gimnazjum i studia na uniwersytecie we Lwowie.

Ziemianin, gospodarował w rodzinnej Czernelicy, następnie w nabytym w 1876 Czerteżu, w pow. żydaczowskim. W tym okresie zasiadał w radach powiatowych w Horodence (1873), a potem w Żydaczowie(1877-81). Poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego IV kadencji (8 sierpnia 1877 – 21 października 1882), wybrany w wyborach uzupełniających z kurii I (większych posiadłości) w obwodzie wyborczym nr 13 (Stryj), w miejsce zmarłego Maurycego Dzieduszyckiego. W Sejmie był członkiem i sekretarzem komisji kultury krajowej.

W 1882 uzyskał doktorat z filozofii na podstawie rozprawy Etyka Spinozy krytycznie rozebrana i z tegoczesnym materializmem zestawiona, a następnie w 1884 habilitację – na podstawie pracy Podstawy teorii poznania w «Systemie logiki dedukcyjnej i indukcyjnej» J. S. Milla, na uniwersytecie lwowskim. Na podstawie tych prac zalicza się go do przedstawicieli idealnego realizmu. Po zatwierdzeniu w 1885 habilitacji jako docent prywatny prowadził zajęcia na uniwersytecie do 1889 z historii filozofii, estetyki i etyki. W 1886 odbył podróż do Paryża, gdzie prowadził badania nad hipnotyzmem w paryskim szpitalu La Salpetriere. Od 1891 profesor nadzwyczajny filozofii, prowadził wykłady z historii filozofii starożytnej i nowożytnej, etyki, psychologii, etyki, logiki. W latach 1894-1895 członek państwowej komisji egzaminacyjnej dla kandydatów na nauczycieli szkół gimnazjalnych i realnych. Był także przewodniczącym Towarzystwa Szermierzy we Lwowie. W 1895 na własną prośbę odszedł z uniwersytetu. Kontaktu z filozofią jednak nie utracił, będąc od 1904 współzałożycielem a następnie członkiem czynnym Polskiego Towarzystwa Filozoficznego we Lwowie.

Od 1895 gospodarował w majątku ziemskim w Spasowie w pow. sokalskim. W tym czasie pełnił wiele funkcji publicznych, był m.in.członkiem Rady Powiatu w Sokalu. Uczestniczył także w pracach Krakowskiego Tow. Wzajemnych Ubezpieczeń, Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego. Był członkiem i działaczem Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego, do 1875 był członkiem czynnym oddziału horodeslko-śniatyńsko-kosowsko-kołomyjskim zaś od 1897 w oddziale kałuskim a następnie w bełsko-sokalskim. Następnie członekKomitetu GTG (28 czerwca 1913 – 20 czerwca 1914), jego wiceprezes (15 czerwca 1911 – 13 czerwca 1912).

Poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego IX kadencji (15 września 1909 – 2 kwietnia 1913), wybrany w wyborach uzupełniających po śmierci Kazimierza Badeniego w kurii I w okręgu wyborczym nr 4 (Złoczów). W Sejmie był członkiem komisji drogowej i zastępcą członkakomisji reformy wyborczej.

Pod koniec życia mieszkał znowu we Lwowie, gdzie zmarł. Pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu w Spasowie.

Prace

  • Nauka filozofii oraz rozkład systematyczny jej gałęzi pojedynczych, Warszawa 1885
  • Podstawy teorii poznania w «Systemie logiki dedukcyjnej i indukcyjnej» J. S. Milla, Lwów 1866
  • Hipnotyzm..., Lwów 1887,
  • Historia i psychologia szermierki, Lwów 1894
  • Podręcznik do historii filozofii, Lwów 1901
  • Kilka uwag o parcelacji, Lwów 1919

Rodzina i życie prywatne

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, był synem Napoleona Jana i Teresy Cecylii z Czyżów (siostra matki Agenora Gołuchowskiego). Ożenił się dwukrotnie: 1) w 1877 z Emilią z Kalinowskich (1858--1890) , z tego związku nie miał dzieci, 2) w 1892 z Anielą z Szymanowskim (1860-1937), z którą miał dzieci: ppor. ułanów austriackich i ziemianina Franciszka (1893-1945), Marię (1894-1971), żonę Tadeusza Romanowskiego, Zofię (ur. 1896) żonę Aleksandra Bączkowskiego, Teklę (1898-1918) i Symeona (1900-1919).

Przypisy

Bibliografia

  • Andrzej Przymusiała, Raciborski Aleksander (1845-1920), Polski Słownik Biograficzny, t. 29, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1986, s. 592-594
The contents of this page are sourced from Wikipedia article. The contents are available under the CC BY-SA 4.0 license.
Lists
Aleksander Raciborski is in following lists
comments so far.
Comments
From our partners
Sponsored
Credits
References and sources
Aleksander Raciborski
arrow-left arrow-right instagram whatsapp myspace quora soundcloud spotify tumblr vk website youtube pandora tunein iheart itunes