Albert van Citters

Jhr. Albert van Citters (Schuddebeurs, 31 maart 1905 - Burgh, 30 augustus 2008) was de zoon van Cornelis Anne van Citters en Elisabeth Wilhelmina Cornelia de Vulder van Noorden. Hij trouwde met Ida Honorine Stephanie Bolomey (1904). Ze kregen drie zonen en twee dochters. Van 1937-1943 en na de oorlog was Van Citters burgemeester-secretaris van Burgh en woonde in villa Schouwenburgh.

Burgh werd zwaar getroffen; in de periode 1940-1943 waren er 80 bombardementen. In 1945 werd ook nog de Nederlandse Hervormde Kerk door de Engelsen gebombardeerd.

In 1943 werd Van Citters met acht andere burgemeesters bij secretaris-generaal Karel Frederiks ontboden. Ze werden ontslagen en het gezin verhuisde naar Schuddebeurs, waar de familie Van Citters de buitenplaats Heesterlust heeft.

Toen Van Citters in april 1943 werd opgeroepen om zich in Zierikzee op het arbeidsbureau te melden en daar te horen kreeg dat hij voortaan chauffeur moest zijn van hoge Duitse personen, weigerde hij en werd hij tewerkgesteld in Ühlingen, Duitsland. Hij moest koeien en paarden verzorgen en een hooivoorraad opbouwen.
Met enkele Polen liep hij vandaar naar de Zwitserse grens. Onderweg groeide de groep tot ongeveer twintig man. Hij belandde in een kamp in Schaffhausen en daarna in Hinwil. Daar werd hij hoofd personeel, omdat hij goed zijn talen sprak. Na enige tijd bezocht hij de Nederlandse ambassade in Bern. De geallieerden waren inmiddels in Frankrijk geland en hij wilde terug naar Nederland. De ambassade verzocht hem echter een groep mensen naar Engeland te brengen. Hij ging naar Flims Waldhaus, waar hij voor de oorlog skivakanties had doorgebracht en wachtte de gebeurtenissen af. Hij hielp de eigenaar met het vee en 's avonds in het hotel.

In november kon de tocht naar Engeland beginnen. Met de trein ging hij naar Marseille en met een boot naar Engeland. Daar werd hij twee weken lang verhoord en hoorde hij dat er op Schouwen-Duiveland nog 10.000 Duitsers zaten. Hij kon dus nog niet naar huis. Wel kon hij in januari 1945 met een oude Hudson naar Brussel vliegen. Met een postwagen kon hij tot Bergen op Zoom meerijden en vandaar met een militaire auto naar Middelburg. De oorlog was daar nog in volle gang. Daar meldde hij zich bij decommissaris van de Koningin, jhr. Quarles van Ufford. Deze benoemde hem tijdelijk tot burgemeester van Oost- en West-Souburg. Het dorp stond nog onder water. Op 7 mei 1944 kon hij per militair vaartuig naar Zierikzee en met een vrachtauto vandaar naar Haamstede, waar zijn jong overleden broer Lodewijk tot 1931 burgemeester was. Daar werd hij met zijn gezin herenigd.

Van Citters kreeg in 1938 zijn derde zoon en noemde hem naar zichzelf. Albert Sr en Jr gingen vaak skiën in Waldhaus en als er in Nederland sneeuw was, trok Citters Sr zijn zoon achter de auto aan door de duinen. Toen Nederland in 1959 een emigratieprogramma had waarbij de reis naar Canada gratis werd aangeboden, ging Albert Jr naar Alberta waar hij skiles ging geven op de Lake Louise Ski School. Hij trouwde met een Canadese en kreeg twee dochters. Later deed hij vooral patrouilles in de bergen.

Tijdens de Watersnoodramp van 1953 was het echtpaar toevallig het weekend in het Gooi, maar hun kinderen waren thuis gebleven. Toen ze probeerden naar huis te rijden, kwamen ze niet verder dan Steenbergen. Pas woensdag konden ze met een pipercup naar het strand van Burgh vliegen. In de school van Burgh lagen tien slachtoffers opgebaard, maar zijn kinderen trof hij ongedeerd aan. In 1961 werden enkele gemeenten samengevoegd, Van Citters was daar geen voorstander van. Hij bleef burgemeester van Burgh tot de opheffing in 1961.

In 2008 overleed Van Citters op 103-jarige leeftijd.

• In 1940 en 1941 reed Albert van Citters de Elfstedentocht.