Adolf Kamienobrodzki
Quick Facts
Biography
Adolf Kamienobrodzki (ur. 20 stycznia 1871 w Wiedniu, zm. 19 listopada 1946 we Wrocławiu) – polski architekt.
Życiorys
Urodził się w rodzinie malarza i architekta Alfreda Kamienobrodzkiego i jego żony i Józefy z domu Kretzmary. Ukończył III gimnazjum we Lwowie, od 1894 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej. Naukę kontynuował w paryskiej Ecole des Beaux Arts pod kierunkiem Paula Blondela. Po powrocie do Lwowa pracował w pracowni architektonicznej ojca, później w biurze inżyniera Stanisława Hołoniewskiego, a następnie u architekta Zygmunta Kędzierskiego. Był autorem "Podręcznika dla budujących" oraz licznych felietonów publikowanych w "Czasopiśmie technicznym". Od 1896 należał do Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie, był członkiem Koła Polskich Architektów we Lwowie. Zasiadał w jury podczas konkursu na projekt przebudowy kościoła św. Anny (1912) i budowy gmachu Izby Rzemiosła (1912). Pracował jako uprawniony architekt krajowego komitetu wykonawczego, ale ze względu na stan zdrowia po 1931 przeszedł w stan spoczynku. Mieszkał przy ulicy Wronowskich 11, obecna Fiłareta Kołessy. W 1936 przeprowadził się do Warszawy, podczas Powstania warszawskiego był przetrzymywany w obozie przejściowym na Zieleniak. W 1946 mimo bardzo złego stanu zdrowia zdecydował się na przeprowadzkę z synem do Wrocławia, gdzie zmarł 19 listopada 1946, spoczywa na cmentarzu św. Wawrzyńca przy ulicy Odona Bujwida.
Był żonaty z Wilhelminą Scholtz, miał synów: Wilhelma (1899-1967), profesora technologii rolnej i Jerzego (1905-?) oraz córkę Martę (1898-?).
Dorobek architektoniczny
Projekty zrealizowane
- Dobudowa skrzydła pałacu Sejmu Krajowego, od strony ulicy Listopadowego Czynu (Adama Mickiewicza) we Lwowie /1907-1908/;
- Dwa pawilony kliniki psychiatrycznej na Kulparkowie /1920/;
- Prace badawcze i konserwatorskie na zamku w Olesku, plany rekonstrukcji /1922-1928/;
- Zabudowania zajezdni tramwajowej u zbiegu ulicy Gwardyjskiej (Kadecka, od 1938 Peowiaków) i Andrieja Sacharowa (Wulecka) we Lwowie /1926-1927/;
- Budynek OCHMATDYT (Ochrony Macierzyństwa i Dzieciństwa) szpitala na ulicy Mykoły Łysenki 31 (Kurkowa) we Lwowie, zbudowana z funduszu ZUS /lata 30-te/.
Projekty niezrealizowane
- II nagroda w konkursie na przebudowę lwowskiego ratusza /1898/;
- II nagroda w konkursie na gmach lwowskiej Izby Gospodarczej przy Prospekcie Szewczenki 17 (Akademicka), współautorem był Władysław Klimczak /1907/.
Bibliografia
- S. Korajska "Kamienobrodzki Adolf" w Polski Słownik Biograficzny, Skład główny w księg. Gebethnera i Wolffa 1935 Тom 11 s. 521-522;
- Inż. Adolf Kamienobrodzki w "Album inżynierów i techników w Polsce" Lwów 1932 — S. 134.