Adam Stanisław Krasiński

Adam Stanisław Krasiński, SP (ur. 24 grudnia 1810 we wsi Wiełnicze, gubernia wołyńska, zm. 9 maja 1891, Kraków) – biskup wileński i pisarz polski.

Służbę duchową zaczął w zakonie pijarów, a po jego kasacji na terenie Litwy, przeszedł w szeregi duchowieństwa diecezjalnego. Związany z parafią katedralną w Wilnie. W 1858 został biskupem wileńskim. Nie był zwolennikiem powstania styczniowego, ale też odmówił poparcia władz carskich, w efekcie czego przebywał na zesłaniu od 1863 do 1882. Zesłano go do europejskiej części Rosji, do miasta Wiatka. Tam pracował nad słownikiem Synonimy języka polskiego. Po zwolnieniu z zesłania, wobec zakazu powrotu do Wilna, udał się do Krakowa, gdzie do końca życia przebywał w klasztorze pijarów, pisząc prace naukowe z zakresu filologii polskiej, tłumacząc rzymskich pisarzy oraz pisząc poezje. Za prace naukowe powołany na członka czynnego Akademii Umiejętności.

Po śmierci spoczął na Cmentarzu Rakowickim.

• przekład Sztuki rymotwórczej Horacego (1835)
• Gramatyka polska dla dzieci (1836)
• Noworocznik literacki (1835, 1838 i 1843)
• Słownik synonimów polskich (1885, 2 tomy)
• Aforyzmy, wierszowane (1888, II. wyd. 1906)
• Wspomnienia (1901).

• Franciszek Ziejka, 2007: W służbie Ojczyźnie i Pani z Jasnej Góry. O życiu i pracach o. Wacława, kapucyna. Alma Mater, 94. (pismo UJ)
• Mieczysław Żywczyński, Adam Stanisław Krasiński, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XV, 1970, s. 166-168.

• Adam Stanisław Krasiński w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
• Słownik synonimów polskich Kraków 1885