Adam Fedorowicz

Adam Fedorowicz-Jackowski herbu Oginiec (ur. 1854 w Krzeczowicach, zm. 28 października 1917 w Krakowie) – polski c. k. urzędnik, starosta.

Urodził się w 1854 w majątku rodzinnym w Krzeczowicach jako syn Wincentego i Stanisławy z domu Sobolewskiej, córki senatora Rzeczypospolitej Krakowskiej.

Ukończył gimnazjum św. Anny w Krakowie, studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim, w Bonn i Pradze, gdzie uzyskał dyplom dr praw. Był właścicielem dóbr ziemskich Krowica i Czestynia w powiecie cieszanowskim. Początkowo pracował na roli, potem pracował w namiestnictwie galicyjskim i ministerstwie spraw wewnętrznych. Od 1886 roku pełnił funkcję starosty c. k. powiatu rzeszowskiego przez okres 16 lat. Był także starostą c. k. powiatu krakowskiego.

Posiadając tytuł c. k. radcy dworu sprawował urząd wiceprezydenta i od 1901 delegata Namiestnictwa w Krakowie.

Był wybierany prezesem Towarzystwa Rozwoju i Upiększania Miasta Rzeszowa 23 maja 1902, 25 maja 1903 (wiceprezesem wybierany Jan Karol Całczyński).

Zmarł 28 października 1917 w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera Cb).

• 8 lipca 1896 otrzymał tytuł Honorowego Obywatelstwa Miasta Rzeszowa.
• Był obywatelem honorowym Strzyżowa (1899) i Tyczyna.
• W 1896 otrzymał Order Żelaznej Korony III klas.
• W 1910 wyróżniony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa.
• W 1916 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Leopolda.
• W 1917 otrzymał Oficerską Odznakę Honorową Czerwonego Krzyża.

• Kronika. Wiadomości osobiste. „Głos Rzeszowski”, s. 2, nr 44 z 4 listopada 1917.