Abraham Rożniatowski

Abraham Rożniatowski herbu Sas (ur. ok. 1581, zm. 1665 w Tarnowie) – polski autor widowisk misteryjnych.

Studiował w Akademii Wileńskiej. Był dworzaninem i dowódcą chorągwi na dworze Jerzego Mniszcha. W 1605 był świadkiem ślubu Maryny Mniszchówny w Krakowie oraz towarzyszył jej w wyjeździe do Rosji i pozostając na służbie carowej Rosji. W 1606 trafił na 2 lata do niewoli więziony w Jarosławiu po zwolnieniu w 1609 wyjechał na prośbę Maryny w podróż dyplomatyczną do papieża Pawła V. Z tego okresu pochodzi diariusz opisujący wydarzenia od końca 1605 do stycznia 1609 znany pod różnymi tytułami np.: „Diariusz legacji od Dymitra cara moskiewskiego” lub „Gody moskiewskie” opublikowane w 1611, w 1612 wydał „Pobudkę na poparcie wojny moskiewskiej Najjaśniejszemu Królowi, potężnej Rzeczypospolitej i mężnemu rycerstwu polskiemu”. W 1610 przyjechał do Kalwarii Zebrzydowskiej gdzie na prośbę Bernardynów napisał scenariusz przeznaczony dla sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej pod tytułem Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa. Wedle miejsc Hierozolimskich nad Zebrzydowicami wykonfrektowanych (zachowany do dziś). W 1617 wydaje panegiryczny utwór wierszowany „ Apollo słowiański na imię i sławę Najjaśniejszego Książęcia Władysława” W 1618 pisze zachowany również do dziś utwór wydany ponownie w 1634 Zwierciadło smutne, wyrażające wizerunk okrutnej męki i śmierci Pana Zbawiciela naszego na czterech Ewangelistów złożone... i podejmuje decyzję o wstąpieniu do krakowskiego klasztoru Bernardynów gdzie składa zakonną profesję wycofując się z życia publicznego ok. 1621 uzyskuje święcenia kapłańskie. Umiera w pierwszych dniach 1665 w wieku ok. 85 lat klasztorze tarnowskim.

• Adam Karpiński (red.) Abraham Rożniatowski
• Czesław Hernas: Barok. Wyd. VIII - 2 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 214, 463, 715, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13846-2.