Zdzisław Rozbicki

Zdzisław Rozbicki (ur. 6 grudnia 1932 w Sokołowie Podlaskim) – polski żołnierz, generał brygady WP, zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego WP w latach 1989–1990.

Życiorys

Absolwent szkoły zawodowej (1951) i Oficerskiej Szkoły Politycznej w Łodzi, zastępca dowódcy baterii ds. politycznych w 62 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej we Wrocławiu, 1954-1960 kierował klubem żołnierskim w Żarach i Lesznie, gdzie w 1956 zdał maturę w wieczorowej szkole średniej. Instruktor Komitetu PZPR w Dowództwie Śląskiego Okręgu Wojskowego (ŚOW) we Wrocławiu od 1960, a od 1961 do 1966 starszy instruktor Komitetu Partyjnego w Jednostkach Kwatermistrzowskich tego okręgu. W 1967 skończył studia historyczno-socjologiczne w Warszawie i został majorem. 1969-1973 sekretarz Komitetu PZPR – zastępca szefa wydziału politycznego Kwatermistrzostwa ŚOW, 1973-1975 kierownik Ośrodka Nauk Społecznych i Wojskowych tego okręgu, od 1971 w stopniu podpułkownika. W 1975 został szefem Oddziału Propagandy i Agitacji Zarządu Politycznego ŚOW i doktorem nauk politycznych na Uniwersytecie Wrocławskim. 1977-1979 sekretarz Komitetu PZPR – zastępca szefa Zarządu Politycznego ŚOW, 1979-1983 zastępca szefa Zarządu Propagandy i Agitacji Głównego Zarządu Politycznego WP, 1983-1989 szef Zarządu Politycznego – zastępca dowódcy ŚOW ds. politycznych. Jesienią 1985 mianowany generałem brygady; nominację wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL Henryk Jabłoński. Od 3 lipca 1986 (X Zjazd PZPR) do rozwiązania PZPR 29 stycznia 1990 członek Komitetu Centralnego PZPR. 1989-1990 szef Zarządu Kultury i Oświaty i zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego WP. Od maja 1991 w rezerwie.

1996-2004 redaktor naczelny pisma „Nasze Bezpieczeństwo”. Autor kilkuset artykułów i opracowań zamieszczonych w prasie wojskowej oraz 19 opowiadań, autor i współautor 6 książek, członek Narodowej Rady Kultury 1989-1991 (desygnowany przez premiera Tadeusza Mazowieckiego), działacz Stowarzyszenia Tradycji Orężnych i Myśli Obronnej.

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1986)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1978)
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1976)
• Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1980)
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej

Bibliografia

• Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. III: M-S, Toruń 2010, s. 325-327.