Xosé Luís Martínez Pereiro

Traxectoria

A súa actividade repártese entre a narrativa, o teatro e o debuxo humorístico. Ten publicado cadriños en revistas como Can Sen Dono, XO!, A voz que para as bestas, O Farelo, os periódicos A Peneira e A Nosa Terra e varias antoloxías de humor gráfico. Publicou tamén relatos neste último semanario e en Agália.

Desde 2003 ten participado en numerosas revistas e exposicións internacionais sobre humor. É irmán de Carlos Paulo Martínez Pereiro.

Obra

Narrativa

• Amalgama de desquiciados, 1992, Baía Edicións.
• Breviario de calamidades, 1999, Espiral Maior.
• As irmás bastardas da ciencia, 1999, Laiovento.
• Medición definitiva do limbo, 2000, Espiral Maior.
• A embaixada do vinagre, 2002, Sotelo Blanco.
• Novas tendencias da vida mansa, 2007, Laiovento.
• A verdade como mal menor, 2008, Galaxia.

Teatro

• Tres crimes en busca dunhas labazadas, 1985, Cadernos da Escola Dramática Galega.
• Traxicomedia do Pai Ternoster e unha pastora lusitana chamada Viriata, 1989, Cadernos da Escola Dramática Galega.
• Monólogo con oito pausas e un falso espectador, 1990, Cadernos da Escola Dramática Galega.
• Carne de estatua, 2001, Baía.
• Guiso de choupa, 2001, Xunta de Galicia.

Literatura infanto-xuvenil

• A muller Mariña, 2003, A Nosa Terra.

Obras colectivas

• Un dia na vida de Vladimiro e o seu can Trotsky, 1987, Sotelo Blanco. Teatro, con Carlos Paulo Martínez Pereiro.
• Alma de beiramar, 2003, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
• De soños e memorias, 2003, Espiral Maior.
• Uxío Novoneyra, A emoción da Terra, 2004, AELG.
• Homenaxe a Ánxel Casal, 2005, AELG.
• A Coruña á luz das letras, 2008, Trifolium.
• Letras novas, 2008, AELG.
• Versos no Olimpo. O Monte Pindo na poesía galega, 2013, Toxosoutos.
• Pico Sacro. Ferido polo lóstrego e a lenda, 2017, Alvarellos.

Premios

• 2º Premio do Concurso nacional de contos infantís O Facho no 1981, por Conto dun Mougán e dun Roubapolos.
• 1º Premio do Concurso Nacional de Contos Infantís O Facho no 1983, por Cartel de cego dun home indestrutíbel.
• Premio do IX Concurso de Teatro Breve da Escola Dramática Galega no 1989, por Traxicomedia do Pai Ternoster e unha pastora lusitana chamada Viriata.
• 2º Premio do Concurso nacional de contos infantís O Facho no 1991, por Historia dun neno godo e delgado.
• I Premio de poesía Manuel Murguía da Universidade da Coruña.
• Premio de poesía Has de Cantar, da Asociación Cultural Rosalía de Castro de Bizkaia.
• Premio de poesía Domingo Antonio de Andrade, concedido pola Agrupación Cultural do mesmo nome en Cee.
• I e II Premio A Peneira de relatos curtos de humor en 1993 e 1999.
• Premiado no XXI Certame Antonio Machado, onde compiten todas as linguas do estado.
• Premio na modalidade de narración curta no VIII Certame Carvalho Calero do Concello de Ferrol no 1999, por As irmás bastardas da ciencia.
• II Premio Cidade da Coruña de literatura fantástica no 1999, por Medición definitiva do limbo.
• X Premio de Narracións Breves "Manuel Murguía" no 2001, por Palamades e a Besta Ladradora.
• Premio Risco de Literatura Fantástica no 2002, por A embaixada do vinagre.
• VII Premio Antonio Prados Ledesma do Concello de Viveiro no 2007, por Os deuses suicidas, ainda inédito.
• Premio Narrativa Breve Repsol no 2008, por A verdade como mal menor.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Xosé Luís Martínez Pereiro na páxina web da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega.