Wojciech Stachowicz

Wojciech Stachowicz (ur. 3 sierpnia 1888, zm. 8 sierpnia 1958 w Krakowie) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Wojciech Stachowicz urodził się 3 sierpnia 1888 w Krakowie. W listopadzie 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego, w stopniu kapitana. Walczył na wojnie z bolszewikami 1919–1920. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Centralnej Składnicy Uzbrojenia w Krakowie, pozostając na ewidencji 6 dywizjonu artylerii konnej. Po wojnie został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 71. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych artylerii. Jako oficer rezerwy został zatrzymany w służbie czynnej. Służbę pełnił w 5 dywizjonie artylerii konnej w Krakowie na stanowisku kwatermistrza. 1 lipca 1924 został przemianowany na oficera zawodowego w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1919 i 4. lokatą w korpusie oficerów artylerii. Następnie został przeniesiony do 5 pułku artylerii ciężkiej w Krakowie na stanowisko dowódcy I dywizjonu. W marcu 1929 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 12 dywizjonu artylerii konnej w Ostrołęce. 24 grudnia 1929 awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 i 7. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W lutym 1935 objął dowództwo 15 Wielkopolskiego pułku artylerii lekkiej w Bydgoszczy. Awansowany na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 w korpusie oficerów artylerii. W sierpniu 1939, w czasie mobilizacji alarmowej, został dowódcą artylerii dywizyjnej 15 Dywizja Piechoty. Na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie .

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych
• Złoty Krzyż Zasługi

Przypisy

Bibliografia

• Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
• Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.