Wojciech Korsak

Wojciech Korsak (ur. 12 lipca 1894 w Bardziłowiczach, zm. 1965 w Leicester) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 12 lipca 1894 roku w majątku Bardziłowicze, w ówczesnym powiecie drysieńskim guberni witebskiej, w rodzinie Piotra i Leontyny z Romanowskich.

Od stycznia 1919 roku do jesieni 1927 roku pełnił służbę w Mińskim Pułku Strzelców, który 1 października 1921 roku został przemianowany na 86 Pułk Piechoty. W pułku zajmował kolejne stanowiska służbowe: dowódcy 1. kompanii w I batalionie (od stycznia 1919), dowódcy III batalionu „szturmowego” (od naja 1919), komendanta Kadry Batalionu Zapasowego w Wilnie (1923), komendanta składnicy wojennej (1924) i dowódcy I batalionu (1925). 9 marca 1919 roku, w czasie wojny z bolszewikami wyróżnił się męstwem w obronie Słonima, za co później został odznaczony orderem Virtuti Militari.

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 526. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a 1 grudnia 1924 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 161. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W listopadzie 1927 roku został przeniesiony do 85 Pułku Piechoty w Nowej Wilejce na stanowisko komendanta obwodowego Przysposobienia Wojskowego. 23 grudnia 1929 roku, po ukończeniu kursu próbnego i odbyciu wymaganego stażu liniowego, został powołany na dwuletni kurs 1929/31 do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Z dniem 1 września 1931 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Krotoszynie na stanowisko dowódcy batalionu. W maju 1933 roku został przeniesiony do 29 Pułku Strzelców Kaniowskich w Kaliszu na stanowisko dowódcy batalionu. W sierpniu 1935 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kalisz na stanowisko komendanta. W 1939 roku pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Nowy Sącz na stanowisku komendanta rejonu uzupełnień. W 1940 roku, we Francji, był szefem sztabu 11 Pułku Piechoty. W listopadzie 1940 roku został dowódcą 6. kompanii 20 Batalionu Kadrowego Strzelców, a od 1 grudnia 1941 roku był zastępcą dowódcy 2. kompanii strzeleckiej II Oficerskiego Baonu Szkolnego należącego do Brygady Szkolnej.

Wojciech Korsak był żonaty z Ireną z Brzostowskich (1898-1974), z którą miał dwóch synów: Jana (1924-1994) i Andrzeja Michała Ziemowita ps. „Żuraw” (1928-1999), żołnierza Pułku AK „Baszta” w czasie powstania warszawskiego.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4096 – 1922
• Krzyż Niepodległości z Mieczami – 7 lipca 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
• Krzyż Walecznych dwukrotnie
• Złoty Krzyż Zasługi
• Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej – 3 marca 1926 roku

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Kronika 7 Brygady Kadrowej Strzelców, sygn. C.52. [dostęp 2019-07-17].
• Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945. T. 5. Londyn: 1971.
• Stanisław Mieczkowski: Zarys historji wojennej 86-go mińskiego pułku piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Andrzej Korsak. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2019-07-17].

• Marek Jerzy Minakowski: Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl). Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne. [dostęp 2019-07-17].