Wincenty Skrzypczak
Polski żołnierz
Biography
Gallery (1)
Also Viewed
The basics
Quick Facts
| Intro | Polski żołnierz | |
| Places | Poland | |
| is | ||
| Gender |
| |
| Birth | 1897 |
The details
Biography
Wincenty Skrzypczak (ur. 3 marca 1897 w Zakrzewie, zm. 25 sierpnia 1967 w Chwałkowie Kościelnym) – szeregowiec Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 3 marca 1897 w folwarku Zakrzewo, w rodzinie Tomasza, robotnika rolnego i Katarzyny z Michalaków. W latach 1907–1911 ukończył cztery klasy szkoły powszechnej w Książu. W 1911 wraz z rodziną przeprowadził się z Zakrzewa do majętności Książek pod Książem, gdzie wraz z ojcem został zatrudniony w charakterze robotnika rolnego.
Od 24 lipca 1916 do 24 grudnia 1918 służył w armii niemieckiej na froncie francuskim. 18 października 1918 pod Reims został ranny w głowę. Wziął udział w powstaniu wielkopolskim jako ochotnik z bronią w ręku. 31 grudnia 1918 brał udział w zdobywaniu miasta i garnizonu śremskiego z bronią. 3 stycznia 1919 wstąpił jako ochotnik do 2. kompanii śremskiej. Wziął udział w walkach pod Lesznem i w Kąkolewie, a także w Łomnicy. Następnie walczył w szeregach 1. kompanii 6 pułku strzelców wielkopolskich, który 7 stycznia 1920 został przemianowany na 60 pułk piechoty.
27 czerwca 1920 dowódca 1. kompanii podporucznik Boguchwał Kołodziejczak we wniosku na odznaczenie Orderem Virtuti Militari napisał:
Dnia 1 czerwca br. przy ataku na wioskę Słobode odznaczył się swoją odwagą i śmiałością szereg. Wincenty Skrzypczak. Na przedpolu komp 1-szej znajdował się ciężko ranny żołnierz z 61 p.p. Wp. Ów ranny leżał na 600 m przed komp. w krzyżowym ogniu karabinów nieprzyjacielskich. Szer. odważył się z własnej intencji w największym ogniu nieprzyjacielskim rannego, który miał prawą nogę przez nabój wybuchowy rozstrzaskaną do sanitariusza komp. 1 przywlec
ppor. Boguchwał Kołodziejczak,
.
Wniosek został poparty przez dowódcę I batalionu porucznika Pawła Thomasa i dowódcę pułku podpułkownika Bernarda Śliwińskiego.
12 lipca 1921 został zwolniony z wojska. Wrócił do Książka, gdzie pracował w charakterze robotnika dominialnego na deputat. 11 września 1921 zawarł związek małżeński z Franciszką Wacławską. 21 czerwca 1931, po śmierci pierwszej żony, ożenił się ponownie z Agnieszką Kaźmierczak. Miał pięcioro dzieci: Franciszka (ur. 1923), Wincentego (ur. 1925), Stanisława (ur. 1927), Stefana (ur. 1929) i Teresę (ur. 1932). Był członkiem Związku Rezerwistów w Książu. 25 maja 1933 w kwestionariuszu kawalera Orderu Virtuti Militari napisał: „z powodu niemożności wyżywienia siebie i rodziny przy nikłym zarobku 70 zł miesięcznie, wnosi prośbę o przyznanie względnie wskazanie jakiegokolwiek stanowiska, w którymkolwiek urzędzie państwowym”. Za pośrednictwem Biura Kapituły Orderu Virtuti Militari został zatrudniony przez Dyrekcję Okręgową Kolei Państwowych w Poznaniu, w charakterze pracownika czasowego, w Chwałkowie Kościelnym.
Zmarł 25 sierpnia 1967 w Chwałkowie i tam został pochowany na cmentarzu parafialnym.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4296 – 19 maja 1921
- Krzyż Walecznych – 28 kwietnia 1921
- Wielkopolski Krzyż Powstańczy – 18 grudnia 1958
Przypisy
Bibliografia
- Skrzypczak (Skrzypczyk) Wincenty. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.23-1750 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-17].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Bogusław Smoleń: Zarys historji wojennej 60-go pułku piechoty wielkopolskiej. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.