Wiktor Grodzicki

Wiktor Grodzicki (ur. 9 kwietnia 1904 w Warszawie, zm. 10 kwietnia 1948) – polski nauczyciel i działacz partyjny, wiceprzewodniczący Stołecznej Rady Narodowej, poseł do Krajowej Rady Narodowej.

Życiorys

Ukończył Seminarium Nauczycielskie na Ursynowie, następnie kształcił się m.in. na Wyższej Uczelni Technicznej w Liège. Przez cały okres dwudziestolecia międzywojennego wykonywał zawód nauczyciela. Podczas II wojny światowej wstąpił do PPR, z jej ramienia zasiadał w 1944 w Prezydium Warszawskiej Rady Narodowej. Redagował pisma będące jej organami („Tramwajarz” i „Pracownik Stolicy”). Walczył w powstaniu warszawskim w szeregach Armii Ludowej (na Starym Mieście i na Woli). Na początku 1945 objął funkcję wiceprzewodniczącego Stołecznej Rady Narodowej. W tym samym czasie uzyskał nominację na posła do Krajowej Rady Narodowej.

Zmarł w 1948, został pochowany na Powązkach Wojskowych (kw. A 27 rz. Tuje m. 2). Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 20 kwietnia 1948), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1946), Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Grunwaldu, Krzyżem Walecznych i Krzyżem Partyzanckim.

Przypisy

Bibliografia

• Adam B. Słomczyński, Wiktor Grodzicki, "Polski Słownik Biograficzny", Tom VIII, Girdwoń Michał – Gross Adam, s. 619–620