Wiesław Czermiński

Życiorys

Wiesław Czermiński w 1909 roku ukończył polskie gimnazjum filologiczne w Piotrkowie Trybunalskim, następnie Wyższe Kursy Handlowe im. Augusta Zielińskiego (w 1912 roku) i Kursy Przemysłowo-Rolnicze w Warszawie (w 1916 roku). Uczestniczył w strajku szkolnym w 1905 roku. W 1908 roku za działalność niepodległościową został uwięziony przez władze rosyjskie. W 1914 roku służył w Wolnej Szkole Wojskowej Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1915 roku zgłosił się do Batalionu Warszawskiego POW. W czasie okupacji niemieckiej Warszawy organizował szereg akcji przeciwko okupantom. M.in. uczestniczył w akcjach sabotażowych na „Wieczorze Trzech Wieszczów” w Teatrze Wielkim, na balu łamistrajków w sali Stowarzyszenia Techników przy ul. Włodzimierskiej w Warszawie, na balu łamistrajków w Dolinie Szwajcarskiej, na przedstawieniu „Eugeniusza Oniegina” ze względu na występ bojkotowanej aktorki Wohlówny.

Już w gimnazjum aktywnie działał w organizacjach niepodległościowych, należał do Organizacji Młodzieży Narodowej, od około 1915 roku był członkiem Związku Młodzieży Polskiej „Zet”. W 1918 roku, będąc już starszym bratem zetowym, został jednym z założycieli Związku Patriotycznego. W latach 1917–1924 pracował w Lublinie, z ramienia Związku Patriotyczengo był kierownikiem okręgów kółek rolniczych w województwie lubelskim i wołyńskim oraz Związku Młodzieży Wiejskiej.

Po traktacie brzeskim pracował jako jeden z organizatorów Straży Kresowej i kierował jej działalnością na terenie Lubelszczyzny i Podlasia.

W 1920 roku był członkiem Prezydium Wojewódzkiego Komitetu Obrony Narodowej w Lublinie, kierując propagandą w województwach lubelskim i wołyńskim.

W latach 1924–1931 piastował stanowisko dyrektora Centralnego Związku Kółek Rolniczych. Od 1931 roku pracował w Lidze Morskiej i Kolonialnej. Od 1 marca 1932 roku był sekretarzem generalnym, a następnie dyrektorem biura zarządu głównego Ligi Morskiej i Kolonialnej. Po 1926 roku, również z ramienia Związku Patriotycznego został członkiem Związku Naprawy Rzeczypospolitej, około 1937 roku przystąpił do Obozu Zjednoczenia Narodowego.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczenia

• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Order Białej Róży Finlandii III klasy.

Życie prywatne

Wiesław Czermiński był synem Stanisława i Marii z Szeligowskich. Ożenił się 10 kwietnia 1926 roku z Kazimierą Załuską. Przez większość dwudziestolecia międzywojennego mieszkali w Warszawie, przy ul. Chocimskiej 15.

Przypisy

Bibliografia

• Tadeusz Wacław Nowacki (red.): ZET w walce o niepodległość i budowę państwa – szkice i wspomnienia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996. ISBN 8301121424.