Teresa Stadnicka

Teresa ze Stadnickich herbu Szreniawa bez Krzyża Ossolińska (ur. w 1717, zm. 6 maja 1776), z hrabiów na Żmigrodzie, wnuczka Jana Franciszka Stadnickiego, wojewodzina wołyńska w Rymanowie, właścicielka Leska, Bukowska i Dynów.

Jej rodzicami byli: Kazimierz Stadnicki (zm.1718),- starosta libuski i Dorota Stadnicka z domu Skrzyńska.

Gdy zamarł ojciec, miała zaledwie roczek. Opiekę nad małoletnią dziedziczką i nad jej dobrami sprawowali: matka Dorota ze Skrzyńskich i wuj Piotr Konstanty Stadnicki ze Żmigrodu, kasztelan biecki, sądecki i wojnicki.

W Turzysku 4 lutego 1731 r. czternastoletnia Teresa Stadnicka poprzez małżeństwo z Józefem Kantym Ossolińskim h. Topór (1707 – 1780 w Rymanowie) - starostą sandomierskim, posłem, wojewodą wołyńskim (od 1757), hrabią na Tęczynie, wniosła Rymanów, Chrzanów w krakowskiem, Drążgów w ziemi stężyckiej, w posagu do rodziny Ossolińskich. Mąż jej po ojcu odziedziczył m.in.: Tarchomin, Krakowiany, Dąbrówka, Mroków, Garbatki, Parole, Rusiec, dobra podlaskie, dobra podolskie tj.m. Antonówka, Czerniejowice, Klityszyce, Tomaszpol, Turzysk na Wołyniu. Od Mniszchów odkupili w 1779 roku Duklę wraz z przyległościami, łącząc swe podkarpackie majątki w jedną całość. Małżonkowie mocno zaangażowani w sprawy polityczne kraju (zwolennicy Sasów, przeciwnicy Stanisława Augusta), zarządzali swymi rozległymi dobrami poprzez dzierżawców, co nie zawsze było dla nich korzystne. Oboje Ossolińscy ufundowali kilka kościołów, przytułków dla ubogich.

Teresa Stadnicka miała dzieci:

• syna Józefa Salezego Ossolińskiego (ok. 1732-1789) wojewoda podlaski
• córkę Annę Teresę Ossolinska (1746-1810)- wydaną w 1760 r. za mąż za Józefa Potockiego - krajczego koronnego
• syna Maksymiliana Ossolińskiego (zm. 1791)- pułkownika regimentu niemieckiego wojsk francuskich i starostę sandomierskiego.
• córkę Mariannę Ossolińską z Balic (ok. 1731-1802), którą poślubił w 1769 r. w Budzimierzu na Słowacji; Józef Jan Wandalin Mniszech (1742-1797) s.Jana Karola Mniszcha i miała córkę Julię Teresę Wandalin-Mniszech (1777-1845).
• syna Ignacego Ossolińskiego (1745-1750)

"Zmarła 6 maja 1776 r. w Zagórzu u OO. Karmelitów pochowana.", (według tablicy w kościele w Lesku i w Dukli), a po pożarze tego klasztoru na początku XIX wieku, przeniesiono jej prochy do kościoła w Lesku.

W kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagórzu zostało umieszczone epitafium upamiętniające Teresę Stadnicką i Józefa Ossolińskiego.

Bibliografia

• W. Dworzaczek („Genealogia” i „Teki Dworzaczka”) - dw.11853

Łuszczyński, „Silva Heraldica” - lu.20675

• Polski Słownik Biograficzny OSSOLIŃSKA Teresa (1717-1776) wojewodzina wołyńska 21089:

t. 24 s. 387

t. 24 str. 387: psb.21089.1

t. 24 str. 410: psb.21108.4

t. 24 str. 412: psb.21109.3

t. 27 str. 732: psb.23913.3