Tekla Iwicka

Polska pedagog, filantrop
The basics

Quick Facts

IntroPolska pedagog, filantrop
PlacesLithuania
Gender
Female
Birth1814, Vilnius, Lithuania
Death3 July 1888 (aged 74 years)
The details

Biography

Tekla Iwicka herbu Paprzyca (ur. 1814 w Wilnie, zm. 3 lipca 1888 tamże) – polska filantropka, opiekunka opuszczonych dzieci.

Córka porucznika Wojsk Polskich Antoniego Iwickiego (1774-1836) i Ewy z Krajewskich herbu Leliwa (1782-1871). Ukończyła pensję u wileńskich Wizytek, a następnie podjęła pracę pedagogiczną. Po zamknięciu przez Michaiła Murawiowa w 1863 roku przytułku im. Dzieciątka Jezus, ufundowanego przez Jadwigę Ogińską, wojewodzinę trocką w 1791 roku, I. zorganizowała akcję zbierania podrzutków, powierzając je zaufanym kobietom w Wilnie i na wsi. Przy pomocy finansowej rodziny, a zwłaszcza siostry Julii z Iwickich, żony Mikołaja Bakszewicza, geologa i dyrektora cesarskich kopalń złota w Rosji, zbudowała dom na Rossie, w którym prowadziła nielegalną działalność społeczną i pedagogiczną. Działalność tę finansowała nadto wpływami z koncertów, organizowanych w ziemiańskich domach Iwickich, Bakszewiczów, Billewiczów i Piłsudskich. Bywały lata, że ratowała przed rusyfikacją do 100 dzieci. Po jej zgonie ochronka nie upadła, działając potajemnie do 1905 roku, kiedy to Zarząd Miejski uroczyście otworzył ochronkę numer 5 Św. Wincentego, późniejszy dom sierot tego imienia. Jej pracę opisała Maria Reutt w opowieści biograficznej Klub Gałganiarek – kartki z dziejów Wilna (Wilno, 1922), a także Dionizja Wawrzykowska-Wierciochowa w książce Z umiłowania: opowieść biograficzna o Wandzie z Wolskich Umińskiej (1841-1926). Była starszą siostrą Ignacego Iwickiego. Uwieczniona jest na jednym z najstarszych w Polsce dagerotypów, jaki znajduje się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie. Została pochowana na Cmentarzu Bernardyńskim na Zarzeczu w Wilnie.

Bibliografia

  • Edmund Małachowski, Wilno, ​ISBN 83-7085-182-7​
  • Polski Słownik Biograficzny, tom X, Zeszyt 45
  • Dionizja Wawrzykowska-Wierciochowa, Z umiłowania:opowieść biograficzna o Wandzie z Wolskich Umińskiej (1841-1926), 1973
  • Wanda Mossakowska, Dagerotypy w zbiorach polskich, Katalog, 1989
  • Aleksander Śnieżko, Cmentarze wileńskie
  • Władysław Zahorski, Wspomnienie pośmiertne o Tekli Iwickiej, Biblioteka Narodowa, Katalog Rękopisów, tom XIV, Warszawa 2003
  • Akt zgonu Tekli Iwickiej, Wilno, 03.07.1888

Linki zewnętrzne

The contents of this page are sourced from Wikipedia article on 25 Feb 2020. The contents are available under the CC BY-SA 4.0 license.