Tadeusz Wrzaszczyk

Tadeusz Włodzimierz Wrzaszczyk (ur. 12 września 1932 w Częstochowie, zm. 1 czerwca 2002) – polski inżynier i polityk. Minister przemysłu maszynowego (1970–1975), w latach 1975–1980 wiceprezes Rady Ministrów i przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów oraz zastępca członka Biura Politycznego KC PZPR, w 1980 członek BP KC PZPR; poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

Życiorys

Syn Władysława i Longiny. Urodził się na częstochowskim Stradomiu. W 1948 ukończył gimnazjum ogólnokształcące Sienkiewicza i otrzymał świadectwo małej matury, a w 1950 zdał maturę o profilu matematyczno-fizycznym. W 1954 ukończył studia na Wydziale Inżynierii i Produkcji Politechniki Warszawskiej.

Od 1956 był związany z przemysłem samochodowym i należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1962–1965 był głównym inżynierem Fabryki Samochodów Osobowych. Od 23 grudnia 1970 do 23 października 1975 był ministrem przemysłu maszynowego w rządzie Józefa Cyrankiewicza i Piotra Jaroszewicza i Piotra Jaroszewicza. Następnie – do 24 sierpnia 1980 – był wicepremierem i ministrem-przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów w rządach Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha i Edwarda Babiucha.

Od 1971 do 1980 zasiadał w Komitecie Centralnym PZPR. W latach 1975–1980 był zastępcą członka Biura Politycznego KC PZPR, a w okresie od lutego do sierpnia 1980 członkiem BP KC PZPR. W latach 1976–1980 był posłem na Sejm PRL VII kadencji i VIII kadencji, lecz złożył mandat w grudniu 1980. W 1981 wykluczony z PZPR i w czasie stanu wojennego internowany.

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy II klasy oraz Złoty i Srebrny Krzyżem Zasługi.

Bibliografia

• Leksykon Historii Polski z 1995
• „Trybuna Ludu”, 13–14 grudnia 1975, str. 2
• Nota biograficzna w Almanachu Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie