Tadeusz Wirth

Tadeusz Wirth (ur. 9 marca 1897 w Przemyślu, zm. 15 grudnia 1985) – major artylerii Wojska Polskiego II RP, pułkownik Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Życiorys

Urodził się 9 marca 1897. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. W korpusie oficerów administracji dział gospodarczy został awansowany na stopień porucznika ze starszeństwem z 1 października 1920, a następnie na stopień kapitana ze starszeństwem z 1 lipca 1923. W 1923, 1924 był oficerem Okręgowego Zakładu Gospodarczego I. Przeniesiony do korpusu oficerów artylerii został zweryfikowany w stopniu kapitana artylerii ze starszeństwem z 1 lipca 1923. Na przełomie lat 20. i 30. był oficerem 30 Pułku Artylerii Polowej we Włodawie.

W obliczu zagrożenia wybuchem konfliktu zbrojnego w stopniu majora został mianowany dowódcą III dywizjonu 61 Pułku Artylerii Lekkiej, sformowanego dla 41 Dywizji Piechoty (rezerwowej) i następnie przydzielonego do 51 Pułku Artylerii Lekkiej w składzie 39 Dywizji Piechoty (rezerwowej). Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej. Później został oficerem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Uczestniczył w kampanii włoskiej, w tym brał udział w bitwie pod Monte Cassino, w stopniu podpułkownika, następnie pułkownika dowodząc 5 Wileńskim Pułkiem Artylerii Lekkiej do 1 maja 1945.

Jego żona pochodziła z ziemiaństwa, przed 1939 zamieszkiwali w jej rodzinnej posiadłości na wschód od Włodawy, mieli syna Andrzeja Wirtha (ur. 1927, teatrolog). Po zakończeniu II wojny światowej Tadeusz Wirth przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii, zamieszkując w Londynie.

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (31 maja 1977)
• Srebrny Krzyż Zasługi (przed 1928)
• Krzyż Kawalerski Orderu Gwiazdy Rumunii (przed 1924)
• Odznaka Honorowa Koła Lwowian (1977)

Przypisy

Bibliografia

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.