Szymon Brej

Szymon Brej (ur. 26 października 1913 w Dobryni, zm. 19 listopada 1986 we Wrocławiu) – polski profesor nauk rolniczych o specjalizacji hodowla roślin.

Studiował rolnictwo na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie w latach 1937–1946. Po studiach pracowała jako młodszy asystent w Katedrze Genetyki i Hodowli Roślin na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Wrocławskiego. W roku 1950 otrzymał stopień doktora nauk rolniczych, a w 1960 doktora habilitowanego. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w roku 1962, a profesora zwyczajnego w 1974.

Był nauczycielem i wychowawcą wielu pokoleń młodzieży, wieloletnim kierownikiem Katedry Hodowli Roślin i Nasiennictwa Akademii Rolniczej we Wrocławiu (1956–1970), jej współtwórcą, pionierem nauki wrocławskiej. 

W latach 1953–1962 był prodziekanem, a w latach 1962-1964 dziekanem Wydziału Rolniczego, a także organizatorem i pierwszym kierownikiem Laboratorium Technologii Zbóż Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin we Wrocławiu (1951–1963), członkiem Komitetu Hodowli i Uprawy Roślin PAN (1965–1968), Komitetu Fizjologii, Genetyki i Hodowli Roślin PAN, Rady Naukowej Instytutu Biologii Stosowanej WSR we Wrocławiu (1964–77), Państwowej Komisji Oceny Odmian (w latach pięćdziesiątych), Rady Naukowo-Technicznej przy Ministrze Rolnictwa (1966–1969), Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego i Polskiego Towarzystwa Genetycznego. Wypromował 9 doktorów oraz patronował 3 habilitantom. 

Przypisy