Salomon Igel (ur. 1889 w Złoczowie, zm. 1942 we Lwowie) – polski filozof i psycholog.
Pracował jako nauczyciel i dyrektor szkół ogólnokształcących we Lwowie. Uczeń Kazimierza Twardowskiego. Zajmował się analizą uczuć, wrażeń zmysłowych i innych zjawisk psychicznych. Zmarł śmiercią samobójczą.
Wybrane prace
- Stosunek uczuć do przedstawień ze względu na klasyfikację faktów psychicznych. Przegląd filozoficzny, 1919 z. 4.
- W sprawie nauki o zjawiskach zmysłowych., Przegląd filozoficzny, 1920.
- O przedmiotach zastępczych Przegląd filozoficzny 1929 z. 1/2.
- Dlaczego pragniemy przyjemności? Przyczynek do analizy i oborony hedonizmu. [w:] Księga pamiątkowa Polskiego Towarzystwo Filozoficznego we Lwowie., Lwów 1931.
- Dydaktyka propedeutyki filozofii W: Encyklopedia wychowania T. 2., Warszawa 1937.
- Z filozofii doświadczenia witalnego, Kwartalnik filozoficzny T. 14, 1937 z. 4.
Bibliografia
- Filozofia w Polsce. Słownik pisarzy. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk, 1971.
- Teresa Rzepa: Igel Salomon. W: Słownik psychologów polskich. Elwira Kosnarewicz, Teresa Rzepa, Ryszard Stachowski (red.). Poznań: Instytut Psychologii UAM, 1992, s. 97.
Kontrola autorytatywna (osoba):