Roman Gineyko

Roman Gineyko (ur. 11 kwietnia 1892 w Warszawie, zm. 15 czerwca 1955 tamże) – polski artysta-malarz.

Życiorys

Urodził się w Warszawie 11 kwietnia 1892 w zubożałej rodzinie szlacheckiej. Jego rodzicami byli Adam i Elżbieta z Chrząszczewskich.

Uprawiał malarstwo stalugowe – (olejne, temperowe), ilustratorstwo i karykaturę. Specjalizował się w pejzażu i portrecie. Zajmował się także rysunkiem (węgiel, pastel, kreda). Studiował początkowo w latach 1918-1922 w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, a następnie w Accademie Colarosi w Paryżu (1923). W jego malarskim wykształceniu istotne były zagraniczne podróże artystyczne – w latach 1923-1925 do Francji, w 1930 i 1937 – do Włoch, Holandii i Belgii. W latach międzywojennych bywał często na Podhalu, zwłaszcza w Białce i Bukowinie Tatrzańskiej, gdzie organizował plenery malarskie. Ich pokłosiem były takie jego prace, jak: "Góralka", "Pejzaż z Bukowiny", "Narciarze", "Narciarze w chatce góralskiej". W tym okresie zajmował się również kolekcjonerstwem podhalańskiej sztuki ludowej

Był członkiem ZZPAP (Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków), wchodząc w latach 1932-1935 w skład jego Zarządu. Jego zasługą było utworzenie w 1934 roku Biblioteki ZZPAP.

W latach powojennych (1947-1951) był zatrudniony w ówczesnym Ministerstwie Kultury i Sztuki na stanowisku radcy i starszego radcy Departamentu Twórczości Artystycznej (od 1 listopada 1948 Naczelnika Wydziału Plastyki w tym Departamencie).

Umarł 15 czerwca 1955 w Warszawie pochowany na Cmentarzu Powązkowskim ("Stare Powązki") – kwatera: Ł, rząd 3, grób 17/18 ("Grób rodziny Chrząszczewskich i Gineyków") – zob. link zewn.:"Moje Cmentarze": https://mojecmentarze.blogspot.com/2013/11/roman-gineyko.html. Jego żoną była Stanisława z Godlewskich, ur. 1897, zm. 12 marca 1970, pochowana na Cmentarzu Powązkowskim ("Stare Powązki") – kwatera: jak wyżej.

Wybrane prace malarskie[6]

• "Dziewczyna z dzbankiem",
• "Chłopiec z jarzynami",
• "Pejzaż z Kazimierza",
• "Portret pani Szczyglińskiej",
• "Po pracy".

Wystawy indywidualne[7]

• 1929 – w Salonie Garlińskiego – Warszawa,
• 1932 – w Salonie "Niezależnych – Warszawa,
• 1938 – w IPS – Warszawa.

Wystawy zbiorowe[7]

• 1932 – Międzynarodowa Wystawa Karykatury, Wiedeń,
• 1933 – Wystawa w Sekcji Plastycznej,
• 1932 i 1938 – w IPS – Warszawa,
• 1933 – Wystawa w Sekcji Plastycznej Towarzystwa Przyjaciół Kazimierza nad Wisłą – Warszawa i Kazimierz nad Wisłą,
• 1936 i 1938 – Salon Plastyków ZZPAP (Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków),
• 1953, 1954 i 1955 – wystawy Okręgu Warszawskiego ZZPAP.

Przypisy

Bibliografia

• M. Wallis: Krótki rys twórczości – R. Gineyko, 1929;
• Maciej Masłowski: Gineyko, "Wiadomości Literackie", 1929, VI, nr 22;
• "Pion" 1935, nr 3;
• "Tęcza" 1935, nr 3;
• Artyści Plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP, wyd. Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków, Warszawa, 1972;
• Zofia i Witold Paryscy: Internetowa Wielka Encyklopedia Tatrzańska – hasło "Gineyko Roman" – https://z-ne.pl/t,haslo,1409,gineyko_roman.html (dostęp: 2017-09-10).