Petros Babalis

Ο Πέτρος Μπάμπαλης (1939 - 1979) ήταν ανώτερος αξιωματικός του τότε Σώματος της Αστυνομίας Πόλεων με το βαθμό του Αστυνόμου Α' κατά την περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών, και θεωρείται μέχρι και σήμερα, ένας από τους αρχι-βασανιστές της Αστυνομίας κατά την περίοδο της δικτατορίας. Δολοφονήθηκε από την οργάνωση «Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας-Ομάδα: Ιούνης ’78» , στη περιοχή του Αγίου Σώστη στην Αθήνα, στις 31 Ιανουαρίου του 1979. Σύμφωνα με την προκήρυξη που έστειλαν τα μέλη της οργάνωσης στις εφημερίδες της εποχής ο Ε.Λ.Α. δολοφόνησε τον Μπάμπαλη γιατί «Ήτανε από τους αρχηγούς των δυνάμεων καταστολής και επικεφαλής των καταδιωκτικών μηχανισμών της Ασφάλειας στη χουντική περίοδο. Με ιδιαίτερη λύσσα προσπάθησε να χτυπήσει τους αγωνιστές της αντίστασης ενάντια στη χούντα και το καθεστώς πού την είχε δημιουργήσει. Ήτανε υπεύθυνος για την άγρια ασφαλίτικη τρομοκρατία. Ήτανε υπεύθυνος για τα φοβερά βασανιστήρια χιλιάδων και χιλιάδων ατόμων. Ήτανε υπεύθυνος για την καταστροφή της υγείας και της ζωής πολλών εκατοντάδων αγωνιστών και όχι μόνον αυτών, αλλά και όσων έτυχε, για οποιοδήποτε λόγο, να βρεθούν στα χέρια των ασφαλιτών.»

Οι κατηγορίες εναντίον του και οι δίκες

Από τις πρώτες κινήσεις της μεταπολιτευτικής κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ήταν η έρευνα που ξεκίνησε το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως στις 7 Σεπτεμβρίου του 1974, προκειμένου να ελεχθούν οι πράξεις των αξιωματικών των Σωμάτων Ασφαλείας κατά την περίοδο της δικτατορίας. Στα πλαίσια αυτής της έρευνας, ανακοινώθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1974, ότι τέθηκαν σε διαθεσιμότητα 7 αξιωματικοί της Ασφάλειας Πόλεων, και συγκεκριμένα οι: * Πέτρος Μπάμπαλης (Αστυνόμος Α' τότε),

• Ευάγγελος Μάλλιος (επίσης Αστυνόμος Α'),
• Κωνσταντίνος Καραπαναγιώτης (Αστυνόμος Α'),
• Κωνσταντίνος Σμαΐλης (Υπαστυνόμος Α'),
• Ιωάννης Καλύβας (Υπαστυνόμος Α'),
• Ευάγγελος Γιαννικόπουλος (Υπαστυνόμος Α') και
• Βασίλειος Κραββαρίτης (Υπαστυνόμος Α')
  

Ο Μπάμπαλης -κατηγορούμενος για «κατάχρηση εξουσίας και ηθική αυτουργία σε βασανισμούς πολιτών» την περίοδο της δικτατορίας -, απολύθηκε με τη σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα στις 14 Μαρτίου του 1975, αφού δεν βρέθηκε ένοχος για καμμία από τις κατηγορίες που του αποδόθηκαν, για να προφυλακιστεί όμως και πάλι, μερικούς μήνες αργότερα, στις 2 Ιουλίου του 1975 εξαιτίας μήνυσης που υποβλήθηκε σε βάρος του.
Η πρώτη δίκη του Μπάμπαλη, είναι η επονομαζόμενη και ως «δίκη των 15», αφού σε αυτήν δικάστηκαν τον Νοέμβριο του 1975, στο Μικτό Κακουργιοδικείο Χαλκίδος, 15 αξιωματικοί και υπαξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας οι οποίοι κατηγορήθηκαν για τα βασανιστήρια που διέπραξαν εις βάρος πολιτικών κρατουμένων το διάστημα Νοεμβρίου 1973 - Απριλίου 1974.
Η δίκη θα διεξαχθεί σε μια ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα, αλλά η συμπεριφορά των κατηγορουμένων να εξοργίσει την ελληνική κοινωνία. Όπως έγραφε στις 17 Νοεμβρίου του 1975, η εφημερίδα Τα Νέα:
«Προκλητικοί οι βασανιστές στη Χαλκίδα: Οι κατηγορούμενοι είναι προκλητικοί. Γελάνε την ώρα που τα θύματά τους καταθέτουν για τα απάνθρωπα βασανιστήρια που υπέστησαν στην Ασφάλεια. Συνεχίζουν τον πόλεμο λάσπης κατά των μαρτύρων κατηγορίας, υποστηρίζοντας για μερικούς απ' αυτούς ότι συνεργάστηκαν με την Ασφάλεια».
Στις 30 Νοεμβρίου του 1975, η ετυμηγορία του δικαστηρίου αθωώνει 4 κατηγορούμενους ενώ τιμωρεί με εξαγοράσιμες ποινές τους υπόλοιπους. Όσον αφορά τον Πέτρο Μπάμπαλη, το πρόσκομμα της μη έγκαιρης έγκλησής του, οδηγεί το δικαστήριο στην παύση της διώξης.
Παρόλα αυτά, ο Μπάμπαλης δεν αφέθηκε ελεύθερος αλλά προφυλακίστηκε για άλλη (δεύτερη) κατηγορία βασανιστηρίων. Ωστόσο, η κατηγορία από κακούργημα μετατρέπηκε σε πλημμέλημα και στις 22 Απριλίου του 1975, αποφυλακίστηκε.
Στις 14 Μαΐου του 1975 απολύθηκε από την Αστυνομία Πόλεων.
Η δεύτερη δίκη του θα γινόταν από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών, τον Δεκέμβριο του 1975, όπου κατηγορούμενος και πάλι για βασανιστήρια μαζί με τον Ευάγγελο Μάλλιο, θα αθωωθεί.
Η τρίτη δίκη θα διεξαχθεί τον Σεπτέμβριο του 1976 από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας που συνεδρίασε στην αίθουσα του Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών στο Ρουφ. Θα δικαστούν 8 κατηγορούμενοι αστυνομικοί ανάμεσά τους και ο Μπάμπαλης -. Ο Μπάμπαλης θα κριθεί ένοχος και θα καταδικαστεί σε 2 χρόνια φυλάκιση. Αποφυλακίζεται οριστικά - ύστερα από μείωση της ποινής στο Εφετείο στις 23 Οκτωβρίου 1977.

Η δολοφονία του

Η αποτυχία της ελληνικής δικαιοσύνης να συμβαδίσει με το κοινό αίσθημα της περιόδου εκείνης στρέφει το ενδιαφέρον των νεοσύστατων τότε τρομοκρατικών οργανώσεων «Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη» και «Ομάδα: Ιούνης ’78», στους αθωωθέντες κατηγορούμενους αστυνόμους της Ασφάλειας Πόλεων Αθηνών. Η «17 Νοέμβρη» πρώτη, θα εκτελέσει εν ψυχρώ τον επίσης βασανιστή πολιτικών κρατουμένων κατά την περίοδο της δικτατορίας, Ευάγγελο Μάλλιο, στις 14 Δεκεμβρίου του 1976, αφού κατά την άποψη της οργάνωσης «Δύο ολόκληρα χρόνια ο Ελληνικός Λαός περιμένει να δη την τιμωρία των βασανιστών της ασφάλειας, των εγκληματιών του λαού που επί 7,5 χρόνια βασάνιζαν με μεσαιωνικά και βάρβαρα βασανιστήρια χιλιάδες αντιφασίστες αγωνιστές. Κι αντί για τιμωρία βλέπει την αποκατάσταση των βασανιστών. Όλοι οι βασανιστές της ασφάλειας κυκλοφορούν λεύτεροι. Οι περισσότεροι ξαναγύρισαν στις θέσεις τους. Κι αυτοί που αποστρατεύτηκαν για τα μάτια, παραμένουν οι μυστικοσύμβουλοι της ασφάλειας ενώ παράλληλα ξεκουράζονται στα πολυτελή διαμερίσματα και τις δίπλες τους που έκτισαν βασανίζοντας τον Ελληνικό Λαό.Το κράτος δεν άσκησε καμία δίωξη. Η Δικαιοσύνη τους αθώωσε στη Χαλκίδα και σε άλλες δίκες, δείχνοντας χειροπιαστά ότι δεν υπάρχει Δικαιοσύνη, κράτος δικαίου, κι ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτε απ' αυτή.»

Στις 21:35 το βράδυ της 31ης Ιανουαρίου 1979 και ενώ ο Μπάμπαλης κατέβηκε από το σπίτι του στην οδό Ωκεανίδων 13-15 στον Άγιο Σώστη της Νέας Σμύρνης, προκειμένου να παρκάρει το αυτοκίνητο του στο υπόγειο γκαράζ - και μόλις δύο ημέρες αφ' ότου αποσύρθηκε, με εντολή του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, η αστυνομική προστασία του, δέχθηκε επίθεση από δύο νεαρούς, οι οποίοι έριξαν εναντίον του οκτώ σφαίρες από όπλο διαμετρήματος 0,45, που τον βρήκαν στο κεφάλι και το στήθος. Δίπλα από το άψυχο σώμα του βρέθηκε δακτυλογραφημένη προκήρυξη πέντε σελίδων της οργανώσεως που ανέλαβε την «ευθύνη» της δολοφονίας του. Από την ιατροδικαστική έρευνα προέκυψε ότι οι δολοφόνοι τον πυροβόλησαν πισώπλατα και όταν αυτός γύρισε κι έπεσε αιμόφυρτος του έδωσαν τις χαριστικές βολές. Στη συνέχεια αφού επιχείρησαν αποτυχημένα να διαφύγουν με το κλεμμένο αυτοκίνητο τους, το εγκατέλειψαν και απομακρύνθηκαν πεζή.

Ο Μπάμπαλης εξέπνευσε, μέσα στο περιπολικό της αστυνομίας, πριν τη μεταφορά του στο 401 Γ.Ν.Α., όπου απλώς πιστοποιήθηκε ο θάνατος του. Η νεκρώσιμη ακολουθία και η ταφή του έγιναν την 1η Φεβρουαρίου 1979 στο κοιμητήριο της Νέας Σμύρνης.

Στην προκήρυξη που βρέθηκε δίπλα στο σώμα του, την οργάνωση για το χτύπημα αναλαμβάνεται η νεο-εμφανιζόμενη τότε «Ομάδα: Ιούνης ’78» που αποτελούσε μέρος της οργάνωσης «Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας» (Ε.Λ.Α). Επειδή όμως η απόφαση για την δολοφονία του Μπάμπαλη δεν ήταν ομόφωνη ,- χρησιμοποίησαν αυτό το όνομα. Σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ», αυτή η διαφωνία έφερε και την πρώτη απόσχιση μελών από τον κορμό του Ε.Λ.Α, με σημαντικότερη την αποχώρηση του Χρήστου Τσουτσουβή, ο οποίος ίδρυσε την ομάδα «Αντικρατική Πάλη».
Την ευθύνη για το χτύπημα θα την αναλάβει ο Ε.Λ.Α το 1985.

Εσωτερικοί σύνδεσμοι

• Στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα (1967-1974)
• ΕΑΤ-ΕΣΑ
• Δίκες των βασανιστών της Χούντας

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Η προκήρυξη που έστειλε η ομάδα «Ιούνης '78» https://athens.indymedia.org/post/64895/
• Περιγραφή της δράσης των αστυνόμων - βασανιστών από πολιτικό κρατούμενο της εποχής http://epohi.gr/tha-se-steiloume-eksoria-den-glytoneis/

Παραπομπές