Oskar Stetkiewicz

Oskar Stetkiewicz (ur. 24 maja 1894, zm. 30 stycznia 1954) – major kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 24 maja 1894. Od 1913 pełnił zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii. W tym roku został mianowany porucznikiem i wcielony do Pułku Ułanów Nr 6 w Rzeszowie. W szeregach tego pułku wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach (1912–1913), a następnie walczył na frontach I wojny światowej. Na stopień nadporucznika został awansowany ze starszeństwem z 1 listopada 1915.

12 kwietnia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem od dnia 1 listopada 1915 i przydzielony z dniem 1 listopada 1918 do 6 pułku ułanów. 27 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu rotmistrza, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej i nadal pełnił służbę w 6 pułku ułanów. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Oddziale II Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego, a jego oddziałem macierzystym był w dalszym ciągu 6 pułk ułanów. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 123. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii). Później został przeniesiony do 6 pułku strzelców konnych w Żółkwi. 12 kwietnia 1927 prezydent RP nadał mu stopień majora z dniem 1 stycznia 1927 i 12. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. Z dniem 1 stycznia 1928 został przeniesiony z 23 pułku ułanów w Postawach do 15 pułku ułanów w Poznaniu na stanowisko dowódcy szwadronu pionierów 3 Dywizji Kawalerii. W marcu 1930 został przeniesiony ze szwadronu pionierów Brygady Kawalerii „Poznań” do 13 pułku ułanów w Nowej Wilejce na stanowisko kwatermistrza. W listopadzie 1932 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr III, a z dniem 31 marca 1933 przeniesiony w stan spoczynku. W 1934, jako oficer stanu spoczynku, pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”.

Zmarł 30 stycznia 1954. Został pochowany na Cmentarzu św. Rocha w Częstochowie (sektor 17-10-14). W tym samym grobie pochowana jest Kazimiera Stetkiewicz z Krygierów (zm. 11 grudnia 1969).

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Walecznych dwukrotnie
• Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928

austriackie

• Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami
• Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
• Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
• Krzyż Wojskowy Karola
• Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Przypisy

Bibliografia

• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.