Necati Gedikli

Prof. Necati Gedikli (d. 1944), Türk çağdaş müzik bestecisi, müzikolog, eğitimci.

Yaşamı

Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Müzik Bölümü’nden 1965’te mezun oldu. Kemal İlerici ile Türk müziği armonisi çalıştı. 1968’de kazandığı bursla Almanya’ya giderek Köln Devlet Müzik Yüksek Okulu’nda kompozisyon, piyano ve orkestra şefliği öğrenimi gördü. Köl'ndeki öğrenimi sürdüğü sırada 1960 ve 1970'te Darmstadt Yeni Müzik Kursları’na da katıldı; György Ligeti, Pierre Boulez ve Mauricio Kagel’den yararlandı . Köln’deki öğrenimini 1972’de tamamlayıp yurda döndü.

Türkiye'ye döndükten sonra Gazi Eğitim Fakültesi Müzik Bölümü’ne öğretmen olarak atandı. Müzikolojiye ilgisi sonucu İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nde yüksek lisans (1981) ve doktora (1984) çalışmalarını tamamladı. Bir süre Fakülte’nin Müzik Bilimleri Bölümü Başkanlığı’nı üstlendi. 1986 yılında Dokuz Eylül Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’na müdür olarak atandı ve bu görevi 1995’e kadar sürdürdü.

Necati Gedikli'nin, Atatürk'ün Millî Müzik Anlayışı ve Son Altmış Yıldaki Uygulanışı başlıklı doktora tezinin (İzmir, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Müzik Bilimleri Anabilim Dalı, 1989) Prof. Dr. Gültekin Oransay'ın Atatürk ve Küğ (Ankara, Küğ Yayını, 1965) ile Atatürk ile Küğ (İzmir, Küğ Yayını, 1985) kitaplarından ve aynı araştırmacının, yazarın “Çoksesli Musiki” makalesinden (Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi, 48–49. fasikül, İstanbul, İletişim Yayınları, 1984), ayrıca A. Adnan Saygun'un Atatürk ve Musıki (Ankara, Sevda–Cenap And Müzik Vakfı Yayınları, Tarihsiz / 1982) başlıklı kitabından baştan sona intihâl olduğunu müzikolog Dr. Yavuz Daloğlu kanıtlarıyla ortaya koymuştur (2013).

Doktora tezinin dışında daha pek çok yazdığı makâle ve bildirinin (tebliğin) de intihâl olduğu ortaya çıkmıştır.

Başlıca Yapıtları

Konçertoları

• Op. 12 Viyola Konçertosu, viyola ve yaylılar orkestrası için, 1972.

Koro Eserleri

• Op. 2 Üç Şarkı, karma koro için, 1968.
• Op. 8 İki Motet, karma koro için, 1970
• Op. 20 Arayışlar, karma koro için, 1986.

Oda Müziği Eserleri

• Op. 3 Sonat, keman ve piyano için, 1969
• Op. 4 Dördül, yaylılar için, 1969.
• Op. 6 Süit, keman ve viyolonsel için, 1970
• Op. 9 Beşil, üflemeli çalgılar için, 1971
• Op. 11 Üçül, keman, viyolonsel ve piyano için, 1972.
• Op. 13 Tamzara, yaylılar orkestrası ya da yaylılar dörtlüsü için, 1973.
• Op. 16 Üç Parça, keman için, 1978.
• Op. 10 Altı Şarkı, çan ve piyano için, 1971.
• Op. 15 Pir Sultan Abdal, şan ve piyano için, 1971.

Solo Piyano Eserleri

• Op. 1 Üç Parça, 1967
• Op. 5 İzlenimler, 1969
• Op. 7 Atonal Parça, 1970
• Op. 18 Aslı’ya Öğütler, 1984
• Op. 19 Dönüşümler, 1985

Geleneksel Çalgılar İçin

• Op. 17 Kazıva Halayı, halk müziği çalgıları için, 1983

Müzikbilim Çalışmaları

• Ekrem Zeki Ün Üzerine, (master tezi), 1980
• Karadeniz Bölgesi Halk Müziği Çalışmalarına Toplu Bakış, 1983
• Hindemith ve Türk Müzik Eğitiminin Temel Sorunları, 1984
• Uzunhavaların Notaya Alınmasında Grafik Notasyondan Yararlanılamaz mı?, 1984
• Geleneksel Sanat Müziğimizin Gelişim Açısından Temel Sorun Armoni mi, Oturtum mu?, 1985.
• Armonik Yeni Bir Türk Sanat Müziği Oluşturmanın Neresindeyiz?, 1985
• Dizisel Müzik ve Armonik Türk Müziği, 1986
• Müzik Araştırmacısı ve Folklorcu Olarak Adnan Saygun, 1987
• Bartok’un Yaylı Dördülleri ve Dördül No. 4, 1987
• Geleneksel Müzik Çeşitlerimizde Armoni Çalışmalarına Toplu Bakış, 1988
• Halk Melodilerinin Notaya Alınmasında Ritm Saptanması, 1993

Kaynakça