Mikhail Bogdanov

Soviet general
The basics

Quick Facts

IntroSoviet general
PlacesRussia
wasSoldier Military personnel
Work fieldMilitary
Gender
Male
Birth2 June 1897, Vyazemsky Uyezd, Smolensk Governorate, Russian Empire
Death19 April 1950Moscow, Moscow Governorate, Russian Empire, Duchy of Moscow (aged 52 years)
Star signGemini
Awards
Jubilee Medal "XX Years of the Workers' and Peasants' Red Army" 
The details

Biography

Michaił Wasiljewicz Bogdanow, ros. Михаил Васильевич Богданов (ur. 1897 we wsi Woźnia w guberni smoleńskiej, zm. 19 kwietnia 1950 w Moskwie) – kombrig Armii Czerwonej, szef oddziału artylerii w sztabie Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji pod koniec II wojny światowej.

Życiorys

W 1919 r. wstąpił do armii bolszewickiej. Doszedł do stopnia kombriga. W momencie ataku Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941 r., sprawował funkcję dowódcy artylerii VIII Korpusu Strzeleckiego. 10 sierpnia tego roku dostał się do niewoli niemieckiej. Od 6 kwietnia 1942 r. był osadzony w oflagu w Hammelburgu, gdzie podjął kolaborację z Niemcami. Opracowywał dla Wehrmachtu analizy z działań Armii Czerwonej na Froncie Południowo-Zachodnim. Od 18 listopada 1942 r. pracował na rzecz Organizacji Todt. Został przeniesiony pod Berlin, gdzie mianowano go kierownikiem wyższej niemiecko-rosyjskiej szkoły specjalistów, która przygotowywała kadry dla tyłowych służb Wehrmachtu. Następnie objął funkcję zastępcy kierownika Zarządu „Wołga” Organizacji Todt, przy Grupie Armii Środek. 30 sierpnia 1943 r. spotkał się w Berlinie z gen. Andriejem Własowem, który znał go dobrze z okresu służby w Armii Czerwonej. W październiku tego roku wstąpił do Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej (ROA). Od 20 listopada znajdował się w rezerwie oficerskiej szkoły propagandystów ROA w Dabendorfie. W grudniu został przeniesiony do inspekcyjnej grupy kierowanej przez gen. Iwana Błagowieszczeńskiego. Niemcy mianowali go wówczas generałem majorem. Pod koniec grudnia 1944 r. objął funkcję szefa oddziału artyleryjskiego w sztabie Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji. Pod koniec wojny nawiązał kontakt z czechosłowackimi partyzantami komunistycznymi, informując ich o działaniach ROA na obszarze Czechosłowacji. Następnie wysłał do nich pismo z prośbą o zabranie go. 10 maja 1945 r. został przejęty przez partyzantów, którzy natychmiast wydali go Sowietom. Po procesie skazano go na karę śmierci, wykonaną przez rozstrzelanie 19 kwietnia 1950 r.

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • K. M. Aleksandrow, Офицерский корпус армии генерал-лейтенанта А. А. Власова 1944-1945, Moskwa 2001
The contents of this page are sourced from Wikipedia article on 23 May 2024. The contents are available under the CC BY-SA 4.0 license.