Mikalai Dunich

Życiorys

Urodził się 7 maja 1950 roku we wsi Dunicze w rejonie juraciszkowskim obwodu mołodeczańskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1981 roku ukończył Białoruski Państwowy Instytut Gospodarki Narodowej im. W. Kujbyszewa, uzyskując wykształcenie ekonomisty, w 1997 roku – Akademię Zarządzania przy Prezydencie Republiki Białorusi ze specjalnością „zarządzanie państwowe”. Pracował jako zastępca głównego księgowego w kołchozach „Leninowska Droga”, im. Dzierżyńskiego, „Siedmiolatka” w rejonie iwiejskim, główny księgowy kołchozu „Październik”. Odbył służbę wojskową w szeregach Sił Zbrojnych ZSRR. W latach 1977–1985 był głównym księgowym w kołchozie im. XXII Zjazdu Partii. W latach 1985–1986 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego kołchozu im. K. Zasłonowa. W latach 1986–1995 pracował jako przewodniczący agrofirmy-kołchozu „Traby” w rejonie iwiejskim. W latach 1991–1995 był deputowanym do Iwiejskiej Rejonowej Rady Deputowanych i do Grodzieńskiej Obwodowej Rady Deputowanych. Od 1995 roku pełnił funkcję przewodniczącego Iwiejskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego.

9 stycznia 1996 roku został deputowanym do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Iwiejskiego Okręgu Wyborczego Nr 131. Od 23 stycznia pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Ekologii i Eksploatacji Przyrody (według innego źródła – Katastrofy w Czarnobylu, Ekologii i Eksploatacji Przyrody). Należał do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Litewskiej. Poparł dokonaną przez prezydenta kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2000 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły.

21 listopada 2000 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów II kadencji z Iwiejskiego Okręgu Wyborczego Nr 55. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Pracy, Ochrony Socjalnej, Weteranów i Inwalidów. Wchodził w skład grupy deputackiej „Przyjeciele Bułgarii”. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 16 listopada 2004 roku.

Odznaczenia

• Gramota Pochwalna Prezydium Rady Najwyższej Republiki Białorusi;
• Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi;
• Brązowy Medal Wystawy Osiągnięć Gospodarki Narodowej ZSRR.

Życie prywatne

Mikałaj Dunicz jest żonaty, ma dwie córki.

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.