Mieczysław Chmielewski

Mieczysław Hieronim Chmielewski (ur. 30 września 1898 w Gnieźnie, zm. 14 lutego 1983 w Londynie) – polski prawnik, działacz niepodległościowy, społeczny i gospodarczy, kapitan Wojska Polskiego, radca Izby Przemysłowo-Handlowej w Katowicach w 1935 roku.

Uczęszczał do gimnazjum w Gnieźnie, gdzie wstąpił w szeregi konspiracyjnego Towarzystwa Tomasza Zana, a w latach 1915–16 pełnił funkcję prezesa tej organizacji. Organizował grupy „Strzelca” oraz kierował w Gnieźnie Tajną Organizacją Niepodległościową. W 1916 powołany do wojska niemieckiego, w 1919 po uzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do WP. Uczestniczył w II i III powstaniu śląskim. Był jedną z głównych osób w Centrali Wychowania Fizycznego Górnego Śląska, i zastępcą szefa sztabu Grupy Wschód. Podjął studia prawa i ekonomii w Poznaniu i Berlinie. Dyplom magistra praw uzyskał na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1925 zdał egzamin sędziowski i rozpoczął praktykę adwokacką w Poznaniu. Konsultant w dziedzinie prawa międzynarodowego i niemieckiego w latach 1926–1939. Sprawował funkcję prezesa Klubu Powstańców Śląskich oraz Okręgu Śląskiego Koła Adwokatów RP, a także ZHP, członek Naczelnej Rady Adwokackiej, radca prawny Wspólnoty Interesów Górniczo-Hutniczych SA w Katowicach, prezes zakładu Elektro SA. W tym okresie, choć uważał się za piłsudczyka, to jednak obok Michała Grażyńskiego, Bohdana Hulewicza, Mieczysława Palucha czy Ignacego Nowaka należał do przedstawicieli tzw. polskiej myśli zachodniej.

Aresztowany w 1941 i więziony przez sowietów. W chwili formowania Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR zgłosił swój akces i w stopniu kapitana został przydzielony do 8 pułk artylerii lekkiej (PSZ). Uczestnik kampanii włoskiej. Podczas pobytu na Bliskim Wschodzie w Tel Awiwie został przewodniczącym Komitetu Szkolnego i Koła Przyjaciół Harcerzy.

Po II wojnie pozostał na zachodzie i zamieszkał w Londynie. Działał w Polskim Ośrodku Społeczno-Kulturalnym, był sekretarzem zarządu, wydawcą, autorem tekstów i dystrybutorem biuletynu ośrodka. Pełnił także funkcję zastępcy prezesa Instytutu Wschodniego „Reduta”. Był współzałożycielem, wydawcą i przewodniczącym redakcji pisma Eastern Quaterly. Członek Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polski w Londynie, członek Głównej Komisji Skarbu Narodowego, wiceprzewodniczący Ligi Niepodległości, członek International Law Association, Instytutu Badania Spraw Narodowych, Związku Pisarzy na Obczyźnie, w którym był fundatorem licznych nagród literackich. Pisywał dla prasy angielskiej.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Publikacje

• Cech ślusarski i puszkarski w Warszawie w XVIII-ym Wieku Warszawa 1927 Drukarnia Zrzeszenia Samorządów Powiatowych w Warszawie
• Argumenty pisane krwią (1931)
• Ku nowym kresom zachodnim (wyd. Komisja Wydawnictw Ośrodka Oficerskiego – Tel Awiw (1943), pod pseudonimem Mieczysław Grzymała
• The problem of compensation for victims of national persecution (Londyn 1958)

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia Gniezna i Ziemi Gnieźnieńskiej, BogdanB. Hojdis (red.), Gniezno: Towarzystwo Miłośników Gniezna, 2011, ISBN 978-83-932928-0-6, OCLC 804436952 .