Manolis Kastrinos

Ο Μανώλης Καστρινός (πραγματικό όνομα: Μανώλης Παπάζογλου, Ηράκλειο, Σεπτέμβριος 1917 - 2 Νοεμβρίου 1979) ήταν σπουδαίος Έλληνας χορευτής και χορογράφος.

Βιογραφικά στοιχεία

Σταδιοδρομία ως χορευτής

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το Σεπτέμβριο του 1917 και ήταν γιος του Σοφοκλή Παπάζογλου. Σπούδασε δραματική τέχνη στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1935), χορό στις Σχολές Γριμάνη -Ζουρούδη, Μοριάνωφ (1936-194]) και στη συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι στις σχολές μπαλέτου "Olga Preobrajenska", "Antonio Alcaraz" (φλαμέγκο), "Bergère" (μοντέρνο χορό) και στην Σχολή "Myrio et Decha" (αισθητικό χορό).

Πρωτοεμφανίστηκε στο Εθνικό Θέατρο σε κωμωδίες του Μολιέρου το 1935 και από το 1937 άρχισε τις εμφανίσεις του στο ελεύθερο μουσικό θέατρο. Το 1943] ο Μανώλης Καστρινός ήταν εκείνος που πρώτος δημιούργησε και λανσάρισε το πρώτο χορευτικό ζευγάρι "Πας ντε Ντε" ("Pas de deux") σε βάση ελληνικών λαϊκών χορών και ελληνικών κουστουμιών όπως στα έργα "Το Ειδύλλιο στη βρύση", "Βουκολικό", "Ελληνική ραψωδία" και "Κρητικά πατήματα".

Το 1945, ερμήνευσε στην Εθνική Λυρική Σκηνή τον επώνυμο ρόλο, στο χορόδραμα του Πετρίδη, "Πραματευτής". Το 1946, εμφανίστηκε στο Παρίσι, ως πρώτος χορευτής στα μπαλέτα "Folie Bergères" και "Kirsta". Από το 1949, άρχισε να χορεύει, με μόνιμη πλέον παρτεναίρ, τη Χρυσούλα Ζώκα.

Σταδιοδρομία ως χορογράφος

Μεγάλες χορογραφικές συνθέσεις του υπήρξαν: "Θησεύς και Αριάδνη", "Απολλώνιος Μελωδία", "Εύθυμη Χήρα", "Μπατερφλάυ", και άλλες εκτελέσεις. Επίσης υπήρξε χορογράφος πολλών έργων πρόζας μεταξύ των οποίων ο "Πύργος" του Κάφκα, "Όμηρος" του Μπήαν, "Οδός Ονείρων" του Μάνου Χατζιδάκι, "Όπερα της πεντάρας" του Μπρεχτ, "Λευκές Νύχτες" του Ντοστογιέφσκυ, κ.α. Επίσης συνεργάσθηκε με το Ελληνικό Χορόδραμα σε έργα Προκόφιεφ και Μπάρτοκ, χορογράφησε τον "Κρητικό χορό" του Μίκη Θεοδωράκη για τα Σοβιετικά μπαλέτα του Ναυτικού στο "Βεάκειο" πρώην "Σκυλίτσειο" στον Πειραιά κ.ά.

Ο Μανώλης Καστρινός είχε επίσης αναλάβει την καλλιτεχνική οργάνωση της έναρξης και λήξης των Πανευρωπαϊκών αγώνων, και της υποδοχής της ολυμπιακής φλόγας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ. Ίδρυσε τον "Πειραματικό Όμιλο Χορού Μ. Καστρινός" καθώς και το πολιτιστικό σωματείο "Φίλοι Πειραματικού Ομίλου Χορού" (1966). Μιλούσε επίσης γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Χολαργού. Πέθανε το 1979.

Διακρίσεις

Δίδαξε χορό και κινησιολογία σε θεατρικές σχολές (1959-1973). Το 1970, τιμήθηκε με αργυρό μετάλλιο και δίπλωμα για την "Απολλώνια Μελωδία", το 1972 του προσφέρθηκε το κλειδί της πόλης του Μέικον. Επίσης έλαβε δίπλωμα "τιμής ένεκεν" από τον Σύλλογο Ελλήνων Λογοτεχνών (1976) καθώς και τιμητικά διπλώματα από την Ελληνική Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων και την Επιτροπή Μόντρεαλ, το ίδιο έτος (1976).

Πηγές

• Who's Who 1979 σελ. 275.