M.C. Grimberg-Huyser
Dutch conductor and director
Biography
Gallery (1)
Lists
Also Viewed
The basics
Quick Facts
| Intro | Dutch conductor and director | ||
| Places | Netherlands | ||
| was | Musician Conductor Film director | ||
| Work field | Film, TV, Stage & Radio Music | ||
| Gender |
| ||
| Birth | 17 June 1885, Rotterdam, Rotterdam, South Holland, Netherlands | ||
| Death | 8 July 1956Rotterdam, Rotterdam, South Holland, Netherlands (aged 71 years) | ||
| Star sign | Gemini | ||
| Employers |
|
The details
Biography
Maria Cornelia Huyser (Rotterdam, 17 juni 1885 – Rotterdam, 5 juli 1956) was een Nederlands sopraan en (koor-)dirigent.
De Rotterdamse volkszangmoeder was dochter van sigarenmaker Jacobus Hujjser en Martha Margaretha Johanna Soudijn. Ze trouwde in 1913 met Dirk Grimberg.
Haar opleiding start uit het niets; haar stem valt in haar schoolperiode op, zodat zij tijdens zanglessen de solopartij mocht zingen. Haar studie aan de kweekschool voor onderwijzers stuurde echter richting onderwijs, in 1904 werd ze onderwijzeres aan een school aan de Gaffieldstraat. Haar specialisme waren de zanglessen. Ze sloeg haar vleugels uit en kon deelnemen in uitvoeringen van met name oratoria en concerten in en om Rotterdam. Om zich verder te verdiepen in de zangkunst had ze les van Simon van de Ploeg (piano), Jacques Dorrenboom (instrumentatie), Paula de Leeuwe-Bauer (operazang) en Cato Scholten (solozang). Vanwege haar huwelijk kwam haar loopbaan als onderwijzeres tot stilstand (voor gehuwde vrouwen werd het destijds haast onmogelijk gemaakt te werken). Ze ging meer de kant van de muziek op. Samen met haar lerares startte ze avonden met volkszang, hetgeen in 1922 uitmondde op een volkszangdag op het terrein van Sparta, 5500 lagere-schoolkinderen zongen. Dit leidde weer tot avonden met volkszang, ze volgde daarin Bernard Diamant op. Ze werd op het gebied van zangleiding een fenomeen in en om Rotterdam; ze leidde meisjes- en dameskoren, koren van diaconessen. Haar activiteiten leidde in 1937 tot de oprichting van een volksmuziekschool; ze werd er zelf directeur en leidde die school door de Tweede Wereldoorlog door tot 1949. Ze bleef zangles geven in omliggende steden als Schiedam, IJsselmonde en Dordrecht. Op 30 april 1952 leidde ze weer een koor tijdens een concert en werd ze apart genomen; ze moest op het podium komen en door burgemeester Pieter Oud werd haar de Penning van de Leuve overhandigd. In 1955 volgde een benoeming tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Ze was tevens bestuurslid van de Nederlandse Vereniging Volkszang.
Ze overleed in haar woning aan de 's-Gravenwetering. Ze werd begraven op de begraafplaats Oud-Kralingen.