Kurt Langer

Kurt Langer – niemiecki architekt modernistyczny tworzący w pierwszej połowie XX wieku we Wrocławiu.

Pierwsze zrealizowane na terenie Wrocławia projekty autorstwa Kurta Langera pochodzą z roku 1913. W latach 1924-31 był redaktorem naczelnym fachowego czasopisma Ostdeutsche Bauzeitung wydawanego we Wrocławiu i poświęconego architekturze i budownictwu w Niemczech wschodnich. W roku 1932 został przewodniczącym wrocławskiego oddziału BDA.

Do najważniejszych jego dzieł zalicza się wznoszone w okresie międzywojennym kościoły katolickie: zniszczone w czasie wojny świątynie pw. św. Piotra Kanizjusza przy pl.Grunwaldzkim (1926), św. Klemensa Dworzaka na Grabiszynie (1929), św. Konrada z Parzham na Pilczycach (1937) oraz zachowany do dziś kościół pw. Świętej Rodziny (1930). Poza Wrocławiem powstały według jego projektu także: kościół Zesłania Ducha Świętego w Boguszowie-Gorcach (1927) i kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Górce koło Sobótki (1933).

Poza kościołami w jego dorobku znalazły się także obiekty przemysłowe: zakłady Archimedes we Wrocławiu (1924), rozdzielnia elektrowni na Kępie Mieszczańskiej (1926) i zakłady ceramiczne w Ziębicach (1927). Projektował także domy mieszkalne. W latach trzydziestych zrealizował ostatni etap zabudowy osiedla Sępolno.