Kazimierz Salewicz

Kazimierz Salewicz (ur. 1 kwietnia 1897 w Tyśmienicy, pow. tłumacki, zm. wiosną 1940 na Ukrainie) – major piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Bazylego i Stanisławy ze Swobodów. Absolwent gimnazjum z maturą w Buczaczu. Powołany w marcu 1915 do armii austriackiej, po ukończeniu szkoły oficerskiej skierowany na front włoski. Dowodził plutonem a następnie kompanią. W 1916 ranny. W listopadzie 1918 w niewoli włoskiej. Wstąpił do Armii gen. Hallera, z którą w kwietniu 1919 wrócił do Polski. Jako dowódca kompanii 4 pułku strzelców podhalańskich walczył w całej wojnie 1920 r.

W okresie międzywojennym zdemobilizowany. Ćwiczenia rezerwy odbywał w 54 pułku piechoty. Pracował jako nauczyciel gimnazjalny w Janowie Lubelskim, jednocześnie studiując na Wydziale Prawno-Politycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Po studiach od 1926 aplikant sądowy a od 1929 sędzia oraz kierownik w Sądu Grodzkiego w Zabłotowie, pow. śniatyński.

Aresztowany w Kołomyi 10 kwietnia 1940 przez Sowietów, osadzony od 29 kwietnia w Stanisławowie. 7 czerwca 1940 wywieziony do więzienia w Kijowie. Został zamordowany w 1940 przez NKWD na Ukrainie. Figuruje na liście wywózkowej LW 064/1 z 1940 r., poz. 59.

Awanse

• podporucznik – 1915
• porucznik – 1920
• kapitan – 1929
• major rezerwy – 1929

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari - (nr 2556)

Zobacz

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich
• zbrodnia katyńska

Bibliografia

• Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.

Zobacz też

• Kampania wrześniowa

Linki zewnętrzne

https://www.ogrodywspomnien.pl/index/showd/17210