Karol Hubel

Karol Hubel imię zakonne Łukasz (Hübel, Huebel, Hybel) (ur. 19 stycznia 1722 w Świdnicy, zm. 20 kwietnia 1793 w Lubieszowie k. Pińska) – polski malarz, autor polichromii i obrazów religijnych.

W 1748 przybył do Zelwy na terenie Litwy i tam 24 sierpnia wstąpił do zakonu pijarów. Śluby złożył 1 stycznia 1751, pracował przez kilka lat w Lubieszowie malując obrazy o treści religijnej, portrety i sceny z życia wiejskiego. W 1755 przeniesiony do Dąbrowicy gdzie malował portrety świętych oraz znakomitych przedstawicieli zakonu pijarów. W Wilnie zdobił kościół pijarów, następnie trzy lata w Szczuczynie pracował dla tamtejszego kolegium pijarskiego oraz dla osób prywatnych. Powrócił w 1762 do Lubieszowa gdzie kolejne trzy lata zdobił miejscowy kościół freskami. W 1765 został wezwany do Horodnicy pod Grodnem przez podskarbiego Antoniego Tyzenhauza na zlecenie którego przez kolejny rok pracował. Przyjmował zlecenia od rodziny Radziwiłłów, Krasickich oraz od Pawła Ordy strażnika pińskiego.

Bibliografia

• http://www.eduteka.pl/doc/hubel-huebel-hybel-lukasz-schp
• Tadeusz Dobrowolski "Polskie malarstwo portretowe" wyd. Kraków 1948
• Jolanta Maurin Białostocka (1979). Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działaja̧cych: malarze, rzeźbiarze, grafícy. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, s.127